ေမတၱာဟာ ေရာင္ျပန္ဟပ္တတ္တယ္တဲ့
လူတကာကို အေကာင္းျမင္ အျပစ္မျမင္တတ္တဲ့စိတ္က
အခ်စ္ဆုိတာေရာက္လာေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ခဲ့တယ္...
အခ်စ္တဲ့ 'အ' လုိ႔ ခ်စ္ခဲ့တာလား
ခ်စ္လုိ႔ပဲ 'အ' သြားတာလား
မေရရာတာေတြရဲ ႔ၾကား
ႏွလံုးသားမွာ လံုးပါးပါးခဲ့တယ္...
လူတကာနဲ႔ ဆက္ဆံတာ မႀကိဳက္တဲ့သူနဲ႔
အေပါင္းအသင္းေတြကို ခံုမင္တဲ့ကၽြန္ေတာ္
ေတြ ႔ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ သူ႔အလုိက္ေနရင္း
သူ႔အတၱကိုႀကီးထြားလာေအာင္ ေမြးဖြားေပးခဲ့တယ္...
ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့ အတၱကိုေဘးခ်
မာနကိုခ၀ါခ် ျပန္ရခဲ့တဲ့
ေ၀ခြဲမရတဲ့အခ်စ္ကို အဟုတ္ထင္
အစစ္ကိုပင္ေတြခဲ့သလို အခ်ိန္နဲ႔အမွ်
ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြက မွားသေယာင္
အမွန္ေတာင္မသိႏုိင္ေတာ့ဘူး
သူပဲဟန္ေဆာင္ ေကာင္းခဲ့တာလား
ကၽြန္ေတာ္ပဲ လူကဲခတ္ညံ့ခဲ့တာလား
ႀကိဳတင္မျပင္ဆင္ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ေတာ့
ရင္ကြဲမတတ္ ခံစားခ်က္မ်ားက
ႏွလံုးသားမွာ မ၀င္ဆံ့ႏုိင္ပဲ
ေၾကကြဲျခင္းအျဖစ္နဲ႔ ဆံုးဆည္းျခင္းမရွိေအာင္
ၿပိဳကြဲျခင္းနဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ရေတာ့တယ္...
"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"
ေျဖးေျဖးေပါ့ဗ်ာ...ဝမ္းဂိုး တူးကမ္း :)
ReplyDeleteေျပာေတာ့ အခ်စ္မရွိတဲ့သူတဲ့ဗ်ာ။ နာမည္က်ေတာ့ မင္းကို ခ်စ္တဲ့သူ ေပးထားတယ္။
ReplyDeleteေရးတဲ့ကဗ်ာက် ေၾကကြဲစရာ...
ခင္မင္စြာ စေနာက္သြားပါသည္
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း အဆင္ေျပသြားမွာပါ .. း))
ReplyDeleteထိတယ္ဗ်ာ
ReplyDeletereally coool.... love ur poems..keep it up!!!!!! =)
ReplyDeletereally nice poem....
ReplyDelete