လြမ္းဆြတ္ျခင္း

အခ်ိန္ေတြကုန္လြယ္ ျပန္ဆံုမွာတကယ္
ရန္ခုန္စရာေတြရယ္ ေန႔ညေတြနဲ႔လည္
ေပ်ာ္စရာေတြ၀ယ္ စိတ္ညစ္စရာကိုဖယ္
အလုပ္ခ်ိန္မွာကြယ္ ခ်စ္သူေလးနဲ႔ခ်က္ေနတယ္...

ေနကိုကြယ္တဲ့ မုိးတိမ္ေတြ
ၾကယ္ကိုကြယ္တဲ့ တိမ္တုိက္ေတြ
လေရာင္ေပ်ာက္တဲ့ ညမိုက္ေတြ
ဆယ္ငါးရက္ေျမာက္ ျဖစ္ခဲ့ေလ...

ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ အတိတ္ကအခ်ိန္
ရန္ကုန္ေျမကို စနင္းခ်ိန္
ေပ်ာ္စရာေတြက ရင္မွာအျပည့္
ရန္ကုန္ေရာက္တဲ့ ၁၁ ရက္ေန႔...

ေလဟုန္စီးလို႔ ပ်ံသန္းကာ
ေလၫွင္းေဆာင္ရာ သူ႕အနားမွာ
ေနခြင့္ရတဲ့ တစ္ဆယ့္္ရွစ္ရက္
အခ်ိန္ကုန္မွာ စိုးရိမ္ခဲ့...

ဒီစာေရးတာ စကၤာပူမွာ
ေပ်ာ္စရာေတြ ေျခာက္ကပ္လာ
အိတ္ကပ္ထဲမွာ စိတ္ညစ္စရာ
ၾကယ္မေတြ႔တဲ့ ညေတြမွာ
လမင္းကိုေငးလုိ႔ လြမ္းမိတာ
အတူထုိင္ၾကည့္ခဲ့ ေနမ်ားစြာ...



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

ခ်စ္သူအလြမ္း

ဒဏ္ရာေတြ တစ္ေယာက္တစ္၀က္
ဆံုကန္ထြက္ခဲ့တဲ့ ေျခေထာက္နာရင္
ကန္ခံရတဲ့ ရင္ဘတ္ဘယ္ေလာက္နာမလဲဆုိတာ
ခံစားလုိ႔ရပါတယ္...

ရန္ကုန္ေျမကို နင္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ
ငါကိုငါ လူတစ္ေယာက္လုိ
အသက္၀င္ကာ မနက္ျဖန္ဆုိတာ
မရွိခ်င္ေလာက္ေအာင္
အခ်ိန္ကုန္မွာကို ေၾကာက္ခဲ့ရတယ္...

ရန္ကုန္ေရာက္ဖုိ႔ လက္ခ်ိဳးေရခဲ့အခ်ိန္
ျပန္ဆံုႏုိင္ဖို႔ ေတြးရင္းနဲ႔
ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလည္း
အိပ္မက္လိုပဲ မ်က္စိတစ္မွိတ္
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တယ္...

အတူေနခဲ့ မေန႔ကအခ်ိန္
ခဏတာေ၀းေန ဒီေန႔ဆိုတဲ့အခ်ိန္
ျပန္ဆုိႏုိင္မဲ့ မနက္ျဖန္မ်ားစြာကို
ေစာင့္စားလုိ႔ ေအာင့္မထားႏုိင္ေလာက္ေအာင္
ေတြ႕ခ်င္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕စိတ္ကို
သိေနခဲ့တဲ့ ငါ့ရင္မွာလည္း
သူနဲ႔ ထပ္တူ ခံစားရဆဲ...


"မင္းအနားမွာ"