ဒဏ္ရာေတြ တစ္ေယာက္တစ္၀က္
ဆံုကန္ထြက္ခဲ့တဲ့ ေျခေထာက္နာရင္
ကန္ခံရတဲ့ ရင္ဘတ္ဘယ္ေလာက္နာမလဲဆုိတာ
ခံစားလုိ႔ရပါတယ္...
ရန္ကုန္ေျမကို နင္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ
ငါကိုငါ လူတစ္ေယာက္လုိ
အသက္၀င္ကာ မနက္ျဖန္ဆုိတာ
မရွိခ်င္ေလာက္ေအာင္
အခ်ိန္ကုန္မွာကို ေၾကာက္ခဲ့ရတယ္...
ရန္ကုန္ေရာက္ဖုိ႔ လက္ခ်ိဳးေရခဲ့အခ်ိန္
ျပန္ဆံုႏုိင္ဖို႔ ေတြးရင္းနဲ႔
ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလည္း
အိပ္မက္လိုပဲ မ်က္စိတစ္မွိတ္
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တယ္...
အတူေနခဲ့ မေန႔ကအခ်ိန္
ခဏတာေ၀းေန ဒီေန႔ဆိုတဲ့အခ်ိန္
ျပန္ဆုိႏုိင္မဲ့ မနက္ျဖန္မ်ားစြာကို
ေစာင့္စားလုိ႔ ေအာင့္မထားႏုိင္ေလာက္ေအာင္
ေတြ႕ခ်င္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕စိတ္ကို
သိေနခဲ့တဲ့ ငါ့ရင္မွာလည္း
သူနဲ႔ ထပ္တူ ခံစားရဆဲ...
"မင္းအနားမွာ"
ေပ်ာ္လာတယ္ေပါ့ ခ်စ္သူနဲ႕အတူ :)
ReplyDelete