ဆံုႏုိင္ခြင့္

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဆံုဖို႔ကိုေလွ်ာက္
ပင္လယ္ျခားကာ သမုဒၵရာ၀ိုင္းရံ
ငါထြက္ခဲ့တာ စကၤပူမွာ
၈လၾကာခဲ့ၿပီ...
ညေရာက္ေတာ့ ၾကယ္ေတြကိုေငး
အေတြးေတြေ၀းေနပါၿပီ
ေကာင္းကင္က မွန္တစ္ခ်ပ္ဆုိရင္
မင္းကိုျမင္ေနရမွာ...
ၾကယ္ေတြကလည္း မင္းရွိရာ
အရပ္ကိုလမ္းညြန္ေနတယ္
ငါဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ
သိရပ္နဲ႔မေတြ႕ရတဲ့ဘ၀...
လြမ္းရလုိ႔ ေမာေနၿပီ
တမ္းတလုိ႔ ျပန္ခ်င္ေနပါၿပီ
မင္းနဲ႔သြားခဲ့တဲ့ အတိတ္ကေနရာမွာ
မင္းနဲ႔ငါ့ရဲ႕ ေျခရာေတြပါပဲ
ဒီေျခရာကို မေဖ်ာက္ပစ္လုိက္ပါနဲ႔
အမွတ္တရက ဒါေတြပါပဲ
မင္းတျခားတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ရင္
ငါနဲ႔သြားခဲ့တဲ့ေနရာကို မသြားပါနဲ႔
ငါ့အတြက္ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္
လူေတြမင္းကိုအျမင္ေစာင္းကုန္မွာေၾကာက္လို႔
ခ်စ္တယ္... မင္းကုိ...
နီးစပ္မယ့္ရက္ကို ေတြးေနရင္း...
သစၥာရွိရွိနဲ႔ အသက္ရွင္ေနမယ္.....



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"