22/08/09

ကၽြန္ေတာ္အစကေတာ့ ေရးဖုိ႔အစီအစဥ္မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ Blog ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕
အရမ္းကို ခ်စ္ခင္တတ္တဲ့စိတ္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီစာေရးျဖစ္ဖို႔အားေတြေပးခဲ့
ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရေျပာရရင္ ဒီေန႔ဆုိတာကၽြန္ေတာ္ စလံုးေရာက္တာ ၁ ႏွစ္တိတိ
ျပည့္တဲ့ေနပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀က စလံုးေရာက္ကတည္းက အသက္မရွိတဲ့လူသားတစ္
ေယာက္လုိပါပဲ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္စလံုးေရာက္တာ ၁ႏွစ္
ျပည့္ဖုိ႔ ၁ ပတ္အလုိမွာ မေမေလးနဲ႔သိခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တဆင့္ မေမးေလးဖိတ္ခဲ့တဲ့
မေန႔ကပြဲကို ကၽြန္ေတာ္သြားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္စလံုးမွာေနတဲ့ဘ၀က
အသက္စ၀င္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မၿပံဳးရတာ စလံုးေရာက္ကတည္းကပါပဲ။
မေန႔ကပြဲက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္အရမ္းကို အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ပြဲပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကို႔
တုိင္းျပည္ကိုျပန္ေရာက္သြားသလုိခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္ေနရင္ ခ်က္ခ်င္း
စိတ္ညစ္ခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့ ဓာတ္ေလွခါးမွာ ၾကားလုိက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္
စိတ္ေတာ္ေတာ္ညစ္သြားတယ္။ စလံုးကဖုန္းေျပာေနတာၾကားေတာ့ အသိျပန္၀င္လာခဲ့တယ္။
ေၾသာ္ ငါက စလံုးမွာပဲကိုဆုိတာပါပဲ။ ဒီလုိပဲ တပတ္မွာ ၇ ရက္ ၅ ရက္ေလာက္က
စက္ရုပ္ျဖစ္ေနတယ္။ မနက္ေစာေစာထ ရံုးသြား ရံုးဆင္းခ်ိန္မွာ ရံုးဆင္း
အိမ္ျပန္ ၿပီးေတာ့ အိပ္ရတာပဲ။ ဒါကိုေနစဥ္နဲ႔အမွ်လုပ္ေနရတယ္။
ကာေတာ့လည္းရွင္သန္ေနရတာ အဓိပၸာယ္မဲ့ေနသလုိပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဒီကေနပဲ
ေက်းဇူးတင္လုိက္ပါရေစ။ မေန႔ကပဲြမွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ Blogger ေမာင္ႏွမမ်ား
အားလံုးရဲ႕ ေႏြးေထြးစြာ ဆက္ဆံျခင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္း
တေယာက္လုိသေဘာထားေပးႏိုင္ျခင္း၊ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အထီးက်န္ ဘ၀ ေပ်ာ္ရြင္မႈ
ကင္းမဲ့ေနတဲ့ဘ၀ ကုိ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္း ေတြေတြ႕ေအာင္ လမ္းျပေခၚေဆာင္ေပးခဲ့လုိ႔
ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို Blogger ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ခင္ခြင့္ေပးတဲ့
မေမေလးကိုေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။ Blogger ေမာင္ႏွမမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၿပီး
လုိအင္ဆႏၵ ျပည့္ပါေစ... ရည္းစားမရွိေသးေသာသူမ်ား ကိုခ်စ္တဲ့လူနဲ႔
အျမန္ဆံုးအဆင္ေျပပါေစ... ရည္းစားရွိေသာသူမ်ားကလည္း ဘ၀ဆုိတဲ့ခရီးၾကမ္းကို
လက္တြဲၿပီး မေမာတမ္း ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစ... အိမ္ေထာင္ရွိေသာသူမ်ားကေတာ့
သာယာတဲ့မိသားစုဘ၀ကို ျမန္ျမန္ေရာက္ႏုိင္ပါေစ...

P.S အမွတ္တရေလးပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ Blog မွာစာအရွည္ေရးတာ
ကၽြန္ေတာ္စလံုးေရာက္တာ ၁ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘ၀တူအတြက
အရိုးဆုိထားတဲ့ အာရွလူလည္ဆုိတဲ့သီခ်င္းကို တင္လုိက္ပါတယ္........