Monday, November 7, 2011

မနက္ျဖန္

ငါ့ရဲ႕မနက္ျဖန္ ဘယ္ေတာ့မွေနသာမွာလဲ...
မနက္ျဖန္မွာ ေနသာမွာလား
ဒီေန႔မွာေတာ့ ေနေရာင္ေအာက္
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြ အရည္ေပ်ာ္
ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေရာင္ပ်ယ္ခဲ့ၿပီ...

ငါလည္းလူအမ်ားထဲက တေယာက္
ေနေရာင္ေအာက္က သက္ရွိတစ္ေကာင္ပါ
ဘာလုုိ႔ ၾကယ္ေၾကြတာေလာက္ေတာင္
အေရးမေပးခံရတာလဲ...

မရွင္သန္ႏိုုင္တဲ့ အပင္ကိုု
ေရးေရးေလးထုုိင္ၾကည့္လိုု႔ ၀မ္းနည္းဖူးတယ္
အေတြးဆုုိတဲ့အရာကလည္း
အထီးက်န္ျခင္းရဲ႕ အေဖာ္မြန္ပါပဲ...

တခါတေလေတာ့လည္း ကေလးတေယာက္လုုိ
ကမာၻေျမတစ္ခုုလံုုးဟိန္းေအာင္ ေအာ္ငိုုလုုိက္ခ်င္တယ္
ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြနဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကေတာ့
မနက္ျဖန္မ်ားစြာကိုု ျမိန္ရိွဳက္စြာသံုုးေဆာင္ေနဆဲပဲ...

ငါရဲ႕မနက္ျဖန္ ဘယ္ေတာ့မွေနသာမွာလဲ
အခ်ိန္အခါမသင့္ပဲ ရြာတဲ့မိုုးေတြေၾကာင့္
ငါ့အိပ္မက္ေတြ စိုုစြတ္ခဲ့ရၿပီ
င့ါအတြက္ အခြင့္တခါရခဲ့ရင္
ကမာၻႀကီးကိုု အေပၚစီးကၾကည့္ခ်င္တယ္...



"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

No comments:

Post a Comment