အဲ့ဒါငါေပါ့...

အဲ့ဒါငါေပါ့...
ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ လကေလးကိုု
မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထုုိးလုုိ႔
က်ီစားေနခဲ့တာ
မနက္ျဖန္ ေရာက္မွာစိုုးလုုိ႔...

မိုု္းေခါင္ေနတဲ့ ငါ့ရင္ခြင္ထဲ
အလြမ္းႏွစ္ဆကိုု အခ်စ္တစ္ဆနဲ႔ေပါင္းလုုိ႔ရတဲ့
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ငါတုုိ႔ရဲ႕အခ်စ္ပင္
မညွိဳးအာင္ ေရးေလာင္းေနတယ္...

အျမင္မွာေတာ့ ငါကလူေပ်ာ္ပါပဲ
အတြင္းဒဏ္ရာဆုုိတာ ေအာ္ငိုုလိုု႔
ေဆးထည့္လုုိ႔ ေပ်ာက္ႏုိင္တဲ့
ဒဏ္ရာမ်ိုဳးမွ မဟုုတ္တာ
တခါတေလေတာ့လည္း ငိုုခ်မိလုုိက္တယ္...

မာတိကာနဲ႔ အစီအစဥ္တက်
ခ်မွတ္ထားတဲ့ ေလာကႀကီးေရ
မင္းေပးတဲ့ ဥပကၡာကိုုစားလိုု႔
ငါေနခဲ့တာ ၃ ႏွစ္ေၾကာ္ခဲ့ၿပီ
ရင့္က်က္လာျခင္းက မင္းေပးတဲ့ဘြဲ႕ေပါ့...

ေဆးခါးေတြေသာက္လုုိ႔ ခါးတဲ့အရသာ
သၾကားလံုုးစားလုုိ႔ ေပ်ာက္ႏုုိင္ေသး
အလြမ္းဆိုုတဲ့ ခါးသက္ျခင္းမ်ိဳးကိုုေတာ့
ဘယ္သၾကားလံုုးမွ မေျဖေဖ်ာက္ႏုုိင္ပဲ
ဟုုတ္တာေပါ့...
အလြမ္းဆုုိတာက လ ွ်ာနဲ႔ခံစားတာမွမဟုုတ္ပဲ...

အဲ့ဒါငါပါပဲ
တေန႔လံုုးေစာင့္ေနတာေတာင္
ငါ့အတြက္ဘာမွထူးမလာခဲ့ဘူး
ျဖစ္ႏုုိင္ရင္ ငါ့ကိုုငါစကၠန္႔တံတစ္ခုုဖန္ဆင္းလုုိ႔
အခ်ိန္ေတြကိုု ရပ္တန္႔လုုိက္ခ်င္တယ္...
ဘယ္အရာမွ အခုုအခ်ိန္ေလာက္ေသခ်ာႏုုိင္လုုိ႔လဲ...


"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

December

this has been a hell week
including the weekends, my days are sick
unpretendable feelings are dropping so deep
day by day i realized tat i had become a dead meat...

Time is moving too slow to meet each other
but it will pass like a light ray when we are together
Girl, i wish i can let ur chin to rest on my shoulder
after grabbing ur hand, i came to know the meaning of forever...

life is not a movie clip cuz there is no ending
the days of being in here are like a day dreaming
the smile beneath ur mask make me disgusting
cuz of the cruel ppl the surrounding is bleeding...

nobody will care about us as we are not popular
a simple love always emerge from the heart not from formula
without you tomorrow will not be a sweet december
Can i pass the december by tearing the 2011 calendar...





"The One Who Love U"



.

အားနည္းခ်က္

အေတြးခက္ခက္ထဲမွာလြင့္ေမ်ာရင္း
ေအးစက္စက္ညေတြကိုုသၿဂၤ ိဳလ္
ငါ့ကိုုငါ ပုုရြက္ဆိတ္လုုိဖန္ဆင္း
အျပစ္ကင္းကင္းနဲ႔ ဘ၀ခရီးကိုဆက္ခ်င္တယ္...

မနက္တုုိင္းမွာျမည္တဲ့ ႏိွဳးစက္သံဟာ
ခ်ိန္ကိုုက္ဗံုုး ေပါက္ကြဲသြားသလုုိ
ငါ့ရဲ႕ ေမ ွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကိုု ျဖိဳခြဲ
ငါ့ရဲ႕မနက္ခင္းလဲ ဖရိုုဖရဲျဖစ္ခဲ့ၿပီ...

ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ အလုုိေတာ္အရ
ငါ့ကိုုငါေဆးလွလွခ်ယ္ခဲ့တယ္
ေဖးမွမယ့္သူမရွိတဲ့ လမ္းမထက္မွာ
ေက်ားခင္းလိုု႔ ေနနဲ႔လတိုု႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကိုုအားက်မိတယ္...

က်င္လည္ေနတဲ့ ကမာၻေျမထဲ
အသက္တခါ ရွဴလုုိက္တုုိင္း
ငါဟာ ရိုုင္းရိုုင္းလာသလုုိပဲ
အခ်ိန္ကာလကလဲ လူေသေဆာ္နံေနၿပီ...

သစၥာတရား အထားမွားလုုိ႔
အမွားမ်ားနဲ႔ အမွန္တရားကိုု
တသတ္မွာတခါေတာ့ဆုုိခ်င္တယ္
သူ႔အသည္းကိုု ခုုိးတဲ့တရားခံက
က်ေနာ္ပါပဲ...

ေလာကႀကီးရဲ႕ တရားစီရင္ခန္းမွာ
ကံၾကမၼာရဲ႕ လာဘ္စားမႈေၾကာင့္
နယ္ႏွင္ဒဏ္ခံရလုုိ႔
အခ်စ္နဲ႔ေ၀းရာကိုု ေရာက္ခဲ့ရၿပီ...

အေတြးကမာၻမွာ အေဆြးကဗ်ာနဲ႔
အနားမရွိတဲ့အခ်ိန္ ၾကင္ရာမရွာခဲ့ဘူး
တသတ္မွာတေယာက္ပဲခ်စ္တတ္တဲ့
ေမြးရာပါအားနည္းခ်က္ေလးေၾကာင့္ပါ....


"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

ကဗ်ာရဲ႕ေကာင္းကင္

က်ေနာ္ရဲ႕ ပထမဆံုး ၀တၳဳတုိပါ... ဖတ္ၿပီးရင္ေတာ့ တစ္ခုခု ေရးေပးပါ... ကိုယ္ေတြ႕၀တၱဳေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး... ရင္တြင္းျဖစ္၀တၳဳေလးပါ... အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

ပတ္၀န္းက်င္တခြင္မွာလည္း စိမ္းလို႔… သစ္ပင္ပန္းမာန္ေတြမွာ စိမ္းလန္း ပတ္လည္၀န္းရံေနတာကေတာ့ ေလးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေပါ့။ Ferry Gate နားမွာလဲ ျမက္ပင္ေတြလို စုပံုေပါက္ေနတဲ့ Canteen ေတြ အမ်ားႀကီး၊ နာမည္ေလးေတြကလည္း ကဗ်ာဆန္ေနေသး. ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၿပီးကတည္းက က်ေနာ့္ကို က်ေနာ္ ေက်ာင္းသားဆိုတဲ့အသိက ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ တကၠသုိလ္ဆိုတာေရာက္မွပဲ အသက္ျပန္ငယ္သြားသလို ခံစားေနရတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္တဲ့ ပထမရက္ ဆုိေတာ့လညး္ ေပ်ာ္လား စိတ္ညစ္လားမသိ ရန္ခုန္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ တကၠသုိလ္က အထီးလား အမလား စူးစမ္းၾကည့္မ၊. အေဖာ္ဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္အတြက္မလို၊ တကၠသိုလ္မေရာက္ခင္ကတည္းက စီစဥ္ၿပီးသား၊ ေကာင္းကင္ဆိုတဲ့ နာမည္အတိုင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္တတ္သူျဖစ္တယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ဖို႔ပဲသိတယ္။ လူႀကီးေတြစကားနဲ႔ေျပာရင္ တကိုယ္ေကာင္းသမား၊ လူငယ္အျမင္ေတာ့ ကေလးဆန္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အေပါင္းအသင္းမွာ အသက္အႀကီးဆံုး၊ အေပါင္းအသင္းေျပာမွ မ်ားေတာ့မ်ားတယ္၊ တကယ္ေပါင့္းတာေတာ့ သံုေယာက္ထဲ။ ေကာင္းကင္သူငယ္ခ်င္ေတြက ေကာင္းကင္လုိပဲ နာမည္ေတြလန္းတယ္။ တစ္ေယာက္က ေနလင္း၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ၾကံတုိင္းေအာင္၊ ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ပိုင္စိုးတဲ့။ သူငယ္ခ်င္ေတြဆုိေတာ့လည္း နာမည္ပ်က္ေလးရွိတာေပါ့။ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ သူတုိ႔က ကင္းေကာင္တဲ့။ ဘယ္ရမလဲ ဒီေကာင္ေတြကိုလညး္က်ေနာ္ နာမည္ျပန္ေပးထားတယ္၊ ေနလင္းဆိုေတာ့ ေနထက္ပူျပင္းလုိ႔ေပးလုိက္တယ္၊ သူကအပူေကာင္ သူနားဆုိဘယ္သူမွမကပ္ဘူး က်ေနာ္တုိ႔ပဲကပ္တာ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ၾကံသေလာက္ မေအာင္ဘူး ေျပာင္ေျပာင္သြားတာမ်ားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္သူ႔ ၾကံတုိင္းေျပာင္လို႔ အမည္ေပးထားတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ပိုင္စိုးတဲ့ ပုိင္မွစိုးတာမဟုတ္ဘူး၊ ဘာကိုမွလည္း မပုိင္ဘူး၊ စိုးေတာ့အရမ္းစိုးတယ္ ဒါေၾကာင့္သူ႔ကို ငစုိးလုိ႔ နာမည္ေပးထားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက သစၥာရွိတယ္၊ လူၾကားထဲမွာဆို မေခၚၾကဘူး၊ အရမ္းခင္ၾကေတာ့ တကၠသုိလ္ေတာင္ အတူတူတက္ဖုိ႔စီစဥ္ခဲ့တာပါပဲ။ တကၠသိုလ္ေရာက္တာ ရက္ေတြမ်ားလာခဲ့တယ္။ တကၠသုိလ္ေရာက္တာေတာ့ အခ်ိန္မွန္ပဲ အတန္းဆုိရင္ေတာ့ တခါမွမေရာက္ဖူးၾကဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လူသိမ်ားၾကတယ္။ က်ေနာ္ဆို အဖြဲ႕ကိုလိုက္ရွာရင္ေတာ့လြယ္တယ္။ စုရပ္ကေတာ့ ဆံုဆည္းရာ ဆိုတဲ့ Canteen ေလးပဲ။
ဒီလုိနဲ႔ တေန႔ေတာ့ တကၠသုိလ္ႀကီးမွာ မျဖစ္ဖူးတာေတြျဖစ္လာေရာ။ က်ေနာ္က သူငယ္ခ်င္းေတြကို အတန္းထဲသြားဖို႔ စည္းရံုးတယ္၊ အဲ့ဒီေကာင္ေတြက အတန္းဆုိရင္ ငရဲလိုပဲ သြားရမွာအေၾကာက္ဆံုး။ ဆရာမက အတန္းမွန္မွန္မတတ္ရင္ စာေမးတတ္လုိ႔ပါပဲ။ တေန႔ေတာ့ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ အတန္းသြားတတ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ္သူ႕ကိုစေတြ႕ခဲ့တာပဲ။ ရုပ္ရည္ကေတာ့ ေျပာစရာမရွိ၊ အရပ္အေမာင္းကေကာင္း အသံေတာ့မၾကားရေသးေတာ့မသိရဘူး။ အၾကည့္ခ်င္းဆံုမိတဲ့ စကၠန္႔ပိုင္းက က်ေနာ့္ကို အတန္းေန႔တုိင္းတတ္ဖုိ႔ ဆြဲေဆာင္ခဲ့တာပါပဲ။ သူကေတာ့ အမွတ္တမဲ့ၾကည့္မိတာပဲ က်ေနာ့္အတြက္ အမွတ္တရျဖစ္ခဲၿပီ။ အတန္းထဲၾကည့္ေတာ့ ထုိင္စရာေနရာေတြအမ်ားႀကီး ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္သူ႕အေနာက္က ခံုမွာထုိင္ခဲ့တယ္။ စကားကလည္းမေျပာတတ္ ေျပာလည္ေျပာခ်င္ ေျပာေတာလည္း အျပစ္ျမင္မွာ ေၾကာက္ေနေသး။ ဒီလိုနဲ႔ ေ၀ခြဲမရျဖစ္ရင္း မထုိင္ႏိုင္ မထႏုိင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ကိုၾကည့္ေတာ့ မြန္းတည့္ေနၿပီ။ သူတို႔ သြားဖုိ႔ျပင္ေနၾကျပီ။ ဘာလုပ္ရမလဲ။ သူထြက္သြားတာကို ျမင္ေနတယ္၊ က်ေနာ္သတိထားတာကိုေတာ့သူမသိခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ အေတြးတခ်က္၀င္လာတယ္။ သူ ဘယ္ Canteen မွာစားလဲ ၾကည့္ဖို႔ပဲ။ သူထြက္သြားတဲ့ေနာက္ကို ရွာၾကည့္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ လူေတြၾကားထဲ ထင္းထင္းလင္းလင္းကုိ သူ႕ကိုေတြ႕ခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြကလည္း Camera လုိပဲ သူရွိတဲ့ေနရာကို Forcus ေရာက္ေနတယ္။ ဘာကိုမွ မျမင္ေတာ့ဘူး။ ဒါကအခ်စ္လား ေတြးေနခ်ိန္မွာပဲ လူတေယာက္ ေနာက္က ပုပ္ခတ္လိုက္လို႔ စဥ္းစားေနတာ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး။ ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ ‘စုျမတ္’ ျဖစ္ေနတာကိုး။
“ဟဲ့… နင္ကလဲ E-Major ကပဲလား…” က်ေနာ္ေမးမိတယ္…
သူက “ေသနာ… ငါနင့္ကိုေခၚအတန္း
ထဲမွာေတြတာပဲ… ေခၚတာေတာင္ မၾကာႏုိင္ဘူး… ဘာေတြမြန္ေနတာလဲ”
“နင္ကလဲ ေတြ႕လိုက္ရင္ “ေသနာ.. ေသနာ… နဲ” ငါ့မွာနာမည္ရွိပါတယ္… ငါ့အေမက လူသားတုိင္းကို သေဘာထားႀကီးႏုိင္ေအာင္ ေကာင္းကင္ လို႔ ေပးထားတာ… ေသနာမဟုတ္ဘူး” ေဒါသထြက္ဟန္ျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ စုျမတ္မွာလဲ က်ေနာ့္ကိုေၾကာင့္ၾကည့္ေနမတယ္။ က်ေနာ္တစ္ခါမွ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စိတ္မဆုိးဖူးဘူး အခုေတာ့ စိတ္ဆုိးသလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ စုျမတ္ဆုိတာက က်ေနာ္တုိ႔ State School တုန္းက စံုေထာက္ပဲ။ သူမသိတဲ့အေၾကာင္းမရွိ။ ဒါနဲ႔က်ေနာ္က ေမးလိုက္မိတယ္။
“ဟဲ့… ငါ့တုိ႔အတန္းထဲက အေခ်ာဆံုး ေကာင္မေလးကိုသိလား”
“ဘယ္သူ႔ကိုေျပာတာလဲ E-Major မွာ အေခ်ာေတြႀကီးပဲ” စုျမတ္ကၿပံဳးၿပီးျပန္ေျပာတယ္။ သူလုပ္မွပဲ ဘယ္ Canteen မွာထုိင္လဲဆိုတာလိုက္ၾကည့္ဖို႔ ေနာက္က်သြားတယ္။
ဒီေန႔အတန္းတတ္တာ စာရခဲ့လား??? ေသခ်ာတာကေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို စိတ္၀င္စားမိသြားတယ္။ ဒီလုိနဲပ အိပ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ ဘာမွမလုပ္ခ်င္ ေတြေနတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေကာက္ယူရင္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စပ္မိတယ္။

အမွတ္တမဲ့ မင္းရဲ႕အၾကည့္
ငါ့ႏွလံုးသာကို တည့္တည့္ထိ
ခ်စ္စရာ မင္းရဲ႕အၿပံဳး
ငါေငးၾကည့္ခဲ့ တခ်ိန္လံုး
စိတ္၀င္စားမိ မင္းမသိ
မင္းတစ္ေယာက္က ငါ့ရင္ထဲၿငိ...

မေရးတတ္ေရးတတ္ေရးခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ေန႔ တကၠသုိလ္သြားခါနီး ျပာယာခတ္ေနမိတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ မုိးကရြာ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ထီးမပါလာခဲဘူး။ ဒီေန႔ေတာ့ ေကာင္းကင္အတြက္ Unlucky ပဲ။ သူ႔ကိုေတြ႕ခဲ့တာ ၂၄ နာရီေတာင္ျပည့္ေတာ့မယ္၊ မျပည့္ခင္ေလး နာမည္ေလးသိရေကာင္းသားဆုိလို႔ ေတြးေနရင္း ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ စုျမတ္နဲ႔ေတြ႕ခဲ့တယ္။ သူ႕အကူအညီနဲ႔ပဲ အတန္းထဲေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ သူကမေန႔ကထက္ ပိုလွေနတယ္။ သူ႕နာေဘးမွာလဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္။ က်ေနာ့္မွာလဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ရပ္ၾကည့္မိတယ္။ အမွတ္တမဲ့ စုျမတ္ကို ေျပာမိတယ္။
"စုျမတ္... သူအရမ္းလွတယ္ေနာ္" စုျမတ္မွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္မွ
"ဘယ္သူလဲ" ဆိုၿပီးျပန္ေျဖတယ္။
"ဟုိေကာင္မေလးေလ" က်ေနာ္မ်က္စပစ္ျပတယ္။
"ေအာ္... "ကဗ်ာ" ကိုေျပာတာလား လူတုိင္းေျပာတယ္ သူက ငါ့တု႔ိ E-Major ရဲ႕ Princess ေလ" က်ေနာ္ကစုျမတ္ကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေတြးရင္း
"နင္သူနဲ႔သိလား..." ဆုိၿပီးေမးလုိက္တယ္။ စုျမတ္က ဘာမွမေျပာပဲ က်ေနာ့္ကို အဲ့ဒီေကာင္မေလးေရွ႕ေခၚသြားခဲ့တယ္။ စုျမတ္ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ "ကဗ်ာ" ဆုိတဲ့မိန္းကေလးနဲ႔ သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဟုိေကာင္ေတြကလည္း က်ေနာ့္ကို ရွာရင္ အတန္းထဲေရာက္လာခဲ့တယ္။
"ေကာင္းကင္... မင္းဒီကိုေရာက္ေနတာကို ဒါေၾကာင့္ မုိးရြာေနတာ" သူတုိ႔က အျဖစ္အပ်က္အမွန္ကိုေတာ့မသိေသး က်ေနာ္အတန္းတက္တယ္ဆိုလို႔ က်ေနာ့္ကိုႏွိပ္ကြပ္ေနၾကတာ။
"ဘာဆုိင္လို႔လဲကြာ...."
"မင္းအတန္းထဲေရာက္ေနလို႔ေလကြာ..."
"ေအာ္... ဒါကဒီလိုရွိတယ္... ငါအခု သံလိုက္စက္ကြင္မွာမိေနလို႔..." က်ေနာ္ေျပာလုိက္ေတာ့ သူတုိ႔က အျပစ္မရွိသူပမါ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းဆံုကိုေျပာျပေတာ့မွ ဒီေကာင္ေတြ သေဘာေပါက္သြားၾကတယ္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ အခုထိ ကဗ်ာကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ဒီေန႔ေတာင့္ ကံဆုိးျခင္းနဲ႔ ကံေကာင္းျခင္းေတြက စီးခ်က္ညီေနတယ္။ ကံဆိုးေတာ့ မိုရြာတယ္၊ ကံေကာင္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအကူအညီရတယ္၊ ကံဆုိးေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သူ႔နားေရာက္ေနတယ္၊ ကံေကာင္းေတာ့ သူ႔ကိုသိခြင့္ရယ္။ ဒီလုိနဲ႔က်ေနာ့္အတြက္ တကၠသိုလ္မွာ ဘာသာရပ္ အသစ္ တုိးလာခဲ့တယ္။ စိုးရိန္စရာေလးေတြရွိေနတဲ့ေကာင္းကင္အတြက္ အဲ့ဒီကိစၥေတြကို 'ကဗ်ာ' ဆုေတာင္းေနမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တုိင္ပင္တုိင္း က်ေနာ့္မွာ စိတ္ဓာတ္အထပ္ထပ္က်ခဲ့တယ္။ တစ္ေယာက္က ကားတင္ေျပးတဲ့၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ခ်စ္ခြင့္ပန္လုိက္တဲ့၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေတာ့ ဒီလိုပဲ အေ၀းကခ်စ္တဲ့... က်ေနာ္ဘာလုပ္သင့္လဲ??? စဥ္းစားလို႔မရတဲ့အဆံုး ခ်စ္ခြင့္ပန္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ခြင့္ပန္ေတာ့လည္း ျငင္းခံရမွာေၾကက္တယ္။ အေ၀းကေနခ်စ္မယ္ဆုိေတာ့လည္း အဓိပၸါယ္မဲ့လြန္းေနတယ္။ သူသိေအာင္ေတာ့ လုပ္ရမွာေပါ့။ အဲ့ဒီလိုန႔ဲပဲ ပထမႏွစ္ၿပီးတဲ့အထိ 'ကဗ်ာ'
နဲ႔ေမးထူးေခၚေျပာအဆင့္က မတက္ခဲ့ပါဘူး။ ခ်စ္တာခ်စ္ရတာ 'ကဗ်ာ' နဲ႔ပတ္သတ္ရင္ နာမည္ကလြဲလို႔ ဘာမွမသိခဲ့ရပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ည့ံတဲ့ေကာင္းကင္လဲဆိုၿပီး သယ္ရင္းၾကားမွာ ခ်ီးမြမ္းခံေနရတယ္။ ဒီလိုနဲပ စာေမးပြဲေျဖတဲ့ေန႔ေရာက္ခဲ့တာပဲ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ေကာင္းကင္နဲ႔ 'ကဗ်ာ' ေဘးခ်င္းကပ္ထုိင္ရတယ္။ ေကာင္းကင္မွာ စာေမးပြဲခန္းထဲ စာရြက္မၾကည့္ပဲ 'ကဗ်ာ' မ်က္ႏွာကို ထုိင္ၾကည့္ေနမတယ္။ "'ကဗ်ာ' မင္းကၾကည့္ေလလွေလပါလား... နာမည္နဲ႔လုိက္ေအာင္လည္းမ်က္ႏွာက ကဗ်ာဖြဲ႔စရာေတြပဲ..." က်ေနာ္စာေမးပြဲခန္းထဲမွာ စိတ္ကူးယဥ္ေနမိတယ္။ ဆရာမရဲ႕ စကားသေၾကာင့္ က်ေနာ္ Feel ပ်တ္သြားတယ္။ 'ကဗ်ာ' မွာေတာ့ မေနတတ္ မထုိင္တတ္ ရွက္ၿပံဳးၿပံဳေနတယ္။ ပထမေန႔မွာ က်ေနာ္မေျဖႏုိင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ စိတ္မညစ္ဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ စာေမးပြဲအခ်ိန္ကို မၿပီးေစခ်င္သူျဖစ္တယ္။ စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးရက္မွာေတာ့ က်ေနာ္က 'ကဗ်ာ'ကို ရင္ဖြင့္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ေျပာဖုိ႔ အခြင့္မသာခဲ့ဘူး။ 'ကဗ်ာ' ေဘးမွာ ဟုိငနဲက ထပ္က်ပ္မကြာ စာေမးပြဲခန္းထဲ ၀င္ခြင့္ရွိရင္ ၀င္မဲ့ပံုနဲ႔ အခန္းအျပင္မွာ ေစာင့္ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးဘာသာကလြယ္တယ္။ က်က္စရာ သိပ္မရွိဘူး။ က်ေနာ္က စာေမးပြဲကို နာရီ၀က္အၿပီးေျဖၿပီး 'ကဗ်ာ' အတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့တယ္။

ဘယ္ကလာလို႔ ဘယ္ကိုသြားမလဲ
ဆံုေတြ႕ခ်ိန္က တစ္ခဏပဲ
ဒါေပမယ့္ ငါ့စိတ္ကေတာ့ အမွတ္ရေနခဲ့တယ္...

ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အမွတ္တမဲ့အၿပံဳးက
ငါ့အတြက္ေတာ့ အမွတ္တရျဖစ္ခဲ့ၿပီ
'ကဗ်ာ' ရယ္ မင္းဘ၀ရဲ႕ ဇာတ္မွာ
ငါ့ကို ကာရံအျဖစ္ ကပါရေစေတာ့...

ကဗ်ာရဲ႕
"ေကာင္းကင္"

ဒီစာကို ကဗ်ာအိတ္ထဲကိုထည့္ေပးလိုက္တယ္။ လူရွဳပ္ေနေတာ့ ဘယ္သူမွ သတိမထာမိဘူး။ က်ေနာ္လဲ 'ကဗ်ာ' ကိုႏွႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ကိုၾကည့္ေတာ့ ၂ နာရီတိတိရွိေနၿပီ။ ဟုိေကာင္ေတြကိုမေတြ႕။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ တစ္ေယာက္ထဲ ဆံုးဆည္းရာမွာ ၀င္ထုိင္ေနလုိက္တယ္။ အဲ့ဒီမွာစေတြ႕တာပဲ။ 'ကဗ်ာ' ကဟုိငနဲနဲ႔ ထုိင္ေနတယ္။ ရယ္ရယ္ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ဒီျမင္ကြင္းကို Camera နဲ႔ ရိုက္ထားသလိုပဲ မ်က္စိမွိတ္လိုက္တိုင္း ျမင္ေနတယ္။ က်ေနာ္အေတြးလြန္လို႔ "မျဖစ္ဘူး... မျဖစ္ဘူး..." ဆုိၿပီး အသံထြက္လာတယ္။ ေဘးကလူေတြရဲ႕ အာရံုက က်ေနာ့္ဆီကိုေရာက္လာတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ့္ကို 'ကဗ်ာ' ျမင္သြားတယ္။ 'ကဗ်ာ' ကေခၚလို႔ က်ေနာ္သူနားသြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဟုိငနဲနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္။ ငနဲ နာမည္က ကိုေအာင္တဲ့ သူအိမ္က သေဘာတူးထားတာတဲ့။ က်ေနာ္မွာဘာလုပ္ရမလဲမသိေတာ့ဘူး။ ၿပံဳးေနတဲ့ မ်က္ႏွာမွာ ၾကက္ေသေသသြားတယ္။ အသိခ်င္ဆံုးအရာက မၾကားခ်င္ဆံုးအရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္မွာ ဆက္ေနလဲမထူးလို႔ ျပန္လွည့္ထြက္ခဲ့တယ္။

'ကဗ်ာ'
ငါတုိ႔ေတြခဲ့တဲ့ ဆံုဆည္းရာက
ကဗ်ာမဆန္ေတာ့ဘူးေနာ္
အခုေတာ့ ထြက္ခြာရာ
ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ...

မနက္ျဖန္တုိင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိတယ္
ဒါေပမယ့္ ငါ့အတြက္ မနက္ျဖန္က
ဒီေန႔ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ...

အခ်စ္စစ္ရင္ နီးစပ္ႏုိင္တယ္
အခ်စ္ကေနာက္က်ခဲ့ရင္ေတာ့
ဘ၀တစ္ခုလံုး အထပ္ထပ္ရံွဳးခဲ့ရၿပီ...

'ကဗ်ာ' ငါလည္း ကဗ်ာဆရာျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ "အခ်စ္နဲ႔ေတြ႕တဲ့လူက ကဗ်ာဆရာျဖစ္တယ္တဲ့... မွန္လုိက္တဲ့စကား... ငါကလဲ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ပါရေစ..."
ေကာင္းကင္ရဲ႕ ေတာင္ေျမာက္အေတြးက 'ကဗ်ာ' ကေနမခြာခဲ့ဘူး၊ "Why Do I Love You" သီခ်င္းကိုဖြင့္ထားခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ နားထဲမေရာက္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ့္ရဲ႕ဘ၀မွာ လိုတရခဲ့တယ္။ 'ကဗ်ာ' နဲ႔
ေတြ႔မွဘဲ မရတဲ့အျပင္ ရတာေတာင္ေပ်ာက္ရွကုန္ၿပီ။ 'ကဗ်ာ' ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္က 'ကဗ်ာ' တစ္ေယာက္ထဲလိုခ်င္လို႔ပါ။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ အိမ္ကထြက္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အိမ္အလုပ္ကူလုပ္ေပးေနလို႔ မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ Season ဆိုတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ထုိင္ေနခဲ့တယ္။ "'ကဗ်ာ' မင္းသာအနားမွာရွိရင္ ဒီေနရာက ဘယ္ေလာက္သာယာေနမလဲ... အခုေတာ့ ဇရပ္ေတာင္ ဒီထက္ပိုသာယာေနတယ္..." ေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ႔ ဟိုးအေ၀းကုိ ေငးၾကည့္မိတယ္။ ေလအဟုန္စီးေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးက 'ကဗ်ာ'မဟုတ္ဘူးလား ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနတယ္။ အနားကိုေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ေခၚလိုက္ကာမွ 'ကဗ်ာ'မဟုတ္မွန္းသိေတာ့တယ္။ "'ကဗ်ာ'ရယ္ ငါ့ကိုစိုးမိုးႏိုင္လွခ်ည္လား... ငါ့ျမင္ကြင္းလည္း မင္းပံုရိပ္ကိုျမင္ျမင္ေနတယ္... မင္းကေတာ့ ဒါေတြကိုဘယ္သိႏိုင္မလဲ... ငါ့မွာ မနက္ႏိုးေတာ့လည္း မင္းႏိုးၿပီလား... အစာစားေတာ့လည္း မင္းစားေနလား... ေနာက္ဆံုးငါအိပ္ရင္လည္း မင္းအိပ္ၿပီလား..." စဥ္းစားမိတယ္။ "ငါ့ေန႔တေန႔ရဲ႕ နာရီေပါင္း ၁၂ နာရီကို ေပးအပ္ခဲ့ၿပီ..." က်ေနာ္မွာ 'ကဗ်ာ' နဲ႔ေတြ႔ၿပီးေနာက္ပို္င္း လူေတြကို မေက်နပ္တဲ့စိတ္က လြန္ကဲလာတယ္။ အထူးသျဖင့္ စံုတြဲေတြကိုေတြ႔တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ေလာကႀကီးကို အျမင္ကပ္ပုဒ္မ တပ္ခဲ့တယ္။ "က်ေနာ့္ကဗ်ာကို သူဖတ္ရဲ႕လား... ဖတ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ဆိုးေနၿပီလား..." စိတ္က 'ကဗ်ာ' မွ 'ကဗ်ာ' ျဖစ္ေနၿပီ။ 'ကဗ်ာ' နဲ႔မေတြ႔လည္း 'ကဗ်ာ' ကိုသတိရလို႔ ကဗ်ာေရးတယ္။ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္ေတာင္ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ပါတဲ့သီခ်င္းကို နားေထာင္ခဲ့တယ္။ လူေတြမျမင္မွာ က်ေနာ္က အရူးႀကီးလံုးလံုး ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ သတိရတိုင္း ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြက စာအုပ္ေတာင္ ထုတ္လို႔ရၿပီ။ က်ေနာ္မွာ ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ရင္း 'ကဗ်ာ' ကိုလြမ္းေနမိတယ္။

အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္
အသက္ရွင္ေနတဲ့ "ေကာင္းကင္" တစ္ေယာက္
'ကဗ်ာ' နဲ႔ေတြ႕မွ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္...

အလြမ္းတ၀က္ အေဆြးတ၀က္
ေရးေတးေတး အေတြးေတြထပ္
ခ်စ္စရာ 'ကဗ်ာ' အတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ယူေဆာင္လာပါရေစ..

ကေလးအေတြးကဗ်ာေတြနဲ႔ 'ကဗ်ာ' ေတြ႔႕ရင္ ရယ္ေနမလား။ ေက်ာင္းျပန္တက္ရမယ့္ ရက္ကလည္း မေရာက္ႏိုင္ မေအာင့္ႏိုင္တာလည္း အမွန္ပဲ။ 'ကဗ်ာ' ကိုအခ်ိန္တိုင္းလြမ္းေနမိတယ္။ သူကေရာ ငါဆိုတာကို မွတ္မိပါ့မလား။ ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယႏွစ္ စတက္ရမယ့္ရက္ ေရာက္လာေတာ့တယ္။ က်ေနာ္မွာ သီခ်င္းေလး တညည္းညည္းနဲ႔ ေက်ာင္းကိုေပ်ာ္ရႊင္စြာသြားခဲ့တယ္။ "မေတြ႔တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ 'ကဗ်ာ' ရယ္ ငါအရမ္းလြမ္းေနၿပီ..." ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္က ဆံုးဆည္းရာမွာ သီငယ္ခ်င္းေတြကို သြားရွာခဲ့တယ္။ အဲဒီကိုေရာက္ေတာ့ ဟိုေကာင္ေတြကို မေတြ႔ 'ကဗ်ာ' ကိုသာေတြ႔ခဲ့တယ္။ မေတြ႔တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ 'ကဗ်ာ' မွာ အရင္ကထက္ ပိုလွေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ 'ကဗ်ာ' မ်က္ႏွာမေကာင္းပါ။ ဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္ အရမ္းကိုသိခ်င္ေနမိတယ္။ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ပဲ 'ကဗ်ာ' ကိုထေမးမိတယ္။
"'ကဗ်ာ'... မေတြ႔တာၾကာၿပီေနာ္ ေနေကာင္းတယ္မလား..." လို႔က်ေနာ္ေမးမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ 'ကဗ်ာ' က "ေက်ာင္းကအခုမွစဖြင့္တာေလ အခုမွေတြ႔မွာေပါ့... ေနမေကာင္းရင္ ေတြ႔မလား..." က်ေနာ္ စိတ္နည္းနည္းညစ္သြားတယ္။ 'ကဗ်ာ' ကိုေမးစရာရွိတာနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။ "'ကဗ်ာ' ကိုေမးစရာရွိလို႔... က်ေနာ္ေပးတဲ့ ကဗ်ာကို ဖတ္ျဖစ္ရဲ႕လား..." 'ကဗ်ာ' က "ငါ့နာမည္က 'ကဗ်ာ' ကဗ်ာဆန္တာကို လံုး၀မႀကိဳက္ဘူး... ဖတ္လည္းမဖတ္ဘူး..." က်ေနာ္ဟန္မေဆာင္တတ္ေအာင္ အၿပံဳးပ်က္သြားတယ္။ "ဘာလို႔ 'ကဗ်ာ' က ကဗ်ာမႀကိဳက္တာလဲ... မခံစားတတ္လို႔လား..." "ငါက ကဗ်ာဆိုတာ လွ်ာရိုးမရွိပဲ ေရးတဲ့စာလို႔ထင္တယ္... ကဗ်ာေရးတဲ့သူေတြကလည္း စိတ္ဓာတ္မခိုင္တဲ့ သူေတြပဲ..." က်ေနာ္မွာ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္လာတယ္။ ငါတို႔သြားတဲ့လမ္းက တူတယ္။ ယံုၾကည္ခ်က္ကမတူဘူး။ ငါထင္တာက အခ်စ္နဲ႔ေတြ႕တဲ့သူေတြက ကဗ်ာဆရာျဖစ္သြားတယ္။ "လူပဲ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ေပ့ါ... ဒီလုိေျပာာရင္ ေလာကမွာ ကဗ်ာဆရာအတြက္ ေနရာဘယ္ရွိေတာ့မလဲ..." က်ေနာ္လဲ ဆက္ေျပာေနရင္မထူးတာနဲ႔ လွည့္ထြက္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းတက္တဲ့ ပထမရက္က ရင္ခုန္သံေတြ အဓိပၸါယ္မဲ့ေနခဲ့ၿပီ။ ဒုတိယအၾကိမ္ေတြ႕ျခင္းကလည္း ဆံုးဆည္းရာမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ငါတို႔အေျခအေနက ခြဲခြာရာေရာက္ေနၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္အတြက္ 'ကဗ်ာ' ကိုခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ လမ္းစေပ်ာက္ေနခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆံုဖို႔လည္းေမ့ေနခဲ့တယ္။ စာအုပ္ေလးထုတ္လို႔ ေလွ်ာက္ေရးေနမိတယ္။
နီးစပ္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ မင္းနဲ႔ေ၀းရမွာ ငါေၾကာက္ေနတယ္။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေျပာရလြယ္တယ္။ ျပန္ရမယ့္တံု႔ျပန္မႈသာ မွန္းရခက္တယ္။ ကဗ်ာမႀကိဳက္တဲ့ 'ကဗ်ာ' အတြက္ ငါေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြကို ရင္ထဲမွာပဲ ထားလိုက္ေတာ့မယ္။ 'ကဗ်ာ' မႀကိဳက္တဲ့ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့စိတ္ကိုလည္း ငါေဖ်ာက္ဖ်က္မယ္။
က်ေနာ္မွာ ႀကိမ္း၀ါးေနတာ တကယ္ေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ အခုဆို ခံစားခ်က္ကို ရင္ဖြင့္ဖို႔ စာရြက္ပဲ အေဖာ္ရွိေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ 'ကဗ်ာ' ရင္ခုန္သံ စည္းခ်က္ညီဖို႔ က်ေနာ္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အေတြးတခ်က္ ျပန္၀င္လာလို႔ 'ကဗ်ာ' ဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္။ ဟိုငနဲ ေၾကာင့္လား။ အေတြးေတြက မနက္ျဖန္အထိ နယ္ခ်ဲ႕ ေနတယ္။ ရင္ထဲမွာလည္း ဟာတာတာနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ေနပါလိမ့္။ ေန႔လဲ 'ကဗ်ာ' ညလဲ 'ကဗ်ာ' ဘယ္အရာမဆို 'ကဗ်ာ' မွ 'ကဗ်ာ' ပါပဲ။ 'ကဗ်ာ' မပါရင္ မသာယာေတာ့ဘူး။ 'ကဗ်ာ' မင္းေၾကာင့္ငါရူးသြားရင္လည္း ရူးပါေစ။ ဒီလိုရူးေနတာကို ငါေပ်ာ္ေနမိတယ္။

ေပ်ာ္ေနမိတဲ့ အေတြးတစ္စ
ရင္ခုန္သံေတြကို အစိုးမရ
ယံုၾကည္ေနတဲ့ နီးစပ္ဖို႔ဘ၀
ေပ်ာက္ပ်က္လာတဲ့ ငါတို႔လမ္းစ...

ခံစားခ်က္နဲ႔ သီကံုးတဲ့စာ
မမုန္းရက္ပါ ငါ့ရဲ႕ဖက္မွာ
အရွဳံးရက္ေတြ တိုးပြားလာတာ
မေတြ႔ျဖစ္တဲ့ ေန႔ညေတြမွာ
ေတြးျဖစ္ေနတာ မင္းအေၾကာင္းေတြပါ...

က်ေနာ္ဘ၀မွာ 'ကဗ်ာ' မရွိရင္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ 'ကဗ်ာ' ကက်ေနာ့္ရဲ႕ ဒီေန႔နဲ႔ မနက္ျဖန္ကို ခ်ိတ္ဆက္ေပးတဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေနၿပီ။ ေတြ႔မိရင္ေတာင္ မေခၚရဲ။ 'ကဗ်ာ' မုန္းမွာကို ေၾကာက္ေနမိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္မွာ 'ကဗ်ာ' ကို အေ၀းကသာ ၾကည့္ေနမိတယ္။ သယ္ရင္းေတြကလည္း ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ သူတို႔ကို အျပစ္တင္မိတယ္။ ေျပာရင္းဆိုရင္း သယ္ရင္းနဲ႔ ေတြ႔ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္မွာ မေပ်ာ္ႏိုင္ေပါင္။ ဟာသေတြေတာင္ မရယ္ရႏိုင္။ စိတ္ေတြကလည္း 'ကဗ်ာ' ဆီမွာပဲ 24/7 ေရာက္ေနတယ္။ တတိယႀကိမ္မွာလည္း 'ကဗ်ာ' နဲ႔ ဆံုဆည္းရာမွာ ေတြ႔ျဖစ္ျပန္တယ္။
"'ကဗ်ာ'တစ္ေယာက္တည္းလား ဘာေတြလုပ္ေနလည္း..." ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေမးရတာ ဘာျပန္ေျဖမလဲမသိ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ကံေကာင္းခဲ့တယ္။ 'ကဗ်ာ' ဘာမွမေျပာေသးပဲ စၿပံဳးျပတယ္။
"'ကဗ်ာ' လူေစာင့္ေနတာ... ေကာင္းကင္ေရာ..."
"က်ေနာ္က 'ကဗ်ာ' ကိုေတြ႕လို႔ လာႏႈတ္ဆက္တာ" ဒီလိုနဲ႔ ခဏေလာက္ႏႈတ္ဆိတ္ခဲ့တယ္။ ေနာ္ကမွ က်ေနာ္က
"'ကဗ်ာ' က အရမ္းလွတယ္ေနာ္... 'ကဗ်ာ' ရဲ႕ အလွကို လူေတြ ေႁခြရင္ ေႁခြလိမ့္မယ္... က်ေနာ္ဘယ္ေတာ့မွ မေႁခြဘူး... အဲ့ဒါဘာေၾကာင့္လဲသိလား..."
"ဟင္အင္း... မသိဘူး" 'ကဗ်ာ' မွာ စဥ္းစားေနတဲ့ ဟန္နဲ႔
"ဒါက က်ေနာ္ 'ကဗ်ာ' ကို ျမတ္ႏိုးတာ.... တန္ဖိုးထားတာပဲ..."
"အို... မျဖစ္ႏုိင္ဘူး.... 'ကဗ်ာ' မွာေစ့စပ္ထားတဲ့လူရွိေနၿပီ..."
"က်ေနာ္က 'ကဗ်ာ' ကို ျမတ္ႏုိးတယ္ေျပာတာပါ... က်ေနာ့္အခ်စ္မွာ ပုိင္ဆုိင္ျခင္းရမက္ကင္းတယ္... 'ကဗ်ာ' ေပ်ာ္ေနရင္ က်ေနာ္ ေပ်ာ္တယ္... ကဗ်ာနဲ႔ စေတြ႕ခဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ကို ႏွလံုးသားက ေတာင္းဆုိလာတယ္... က်ေနာ့္ကို မွန္တခ်က္ေပးခဲ့တယ္..." ကဗ်ာမွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတင္ျဖစ္သြားတယ္။
"ဒီမွန္ကို 'ကဗ်ာ' ေဘးမွာအၿမဲထားတဲ့... က်ေနာ့္ကုိ ဒီမွန္ထဲက ပံုရိပ္အျဖစ္ေနပါတဲ့..." 'ကဗ်ာ' ၿပံဳးစိစိနဲ႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားတယ္။ အေနလဲ ခက္သြားတဲ့ပံုပဲ။ က်ေနာ္ကလည္းသိခ်င္တာကို ေမးလို္က္တယ္။
"'ကဗ်ာ' ေမးစရားရွိတယ္..." သူကေမးေလဆုိေတာ့ က်ေနာ္လည္း အားမနာတန္းေမးခဲ့တယ္။
"ဟိုေန႔က ကဗ်ာရဲ႕ စကားေတြက ဘယ္လိုႀကီးလဲမသိဘူးေနာ္... က်ေနာ့္ နားထဲမွာ ခါးသီးလြန္းတယ္..." ကဗ်ာက
"ေအာ္... ေဆာ္ရီးပါ... အဲ့ဒီေန႔က ကဗ်ာစိတ္ညစ္ေနလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
"ရပါတယ္... 'ကဗ်ာ' ကို ျမတ္ႏုိုးတဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဒါက မေျပာပေလာက္ပါဘူး.... ေနာက္ဆုိ ဒီလိုျဖစ္ရင္ေခၚေလ က်ေနာ္နားေထာင္ေပးဖုိ႔ အသင့္ပါပဲ... ဒါနဲ႔ 'ကဗ်ာ' ကဘာလို႔ ကဗ်ာမႀကိဳက္တာလဲ"
"မႀကိဳက္ဘူးဆိုလို႔ မဟုတ္ပါ၀ူး... ဒီလိုပါပဲ... ဖတ္ေတာ့ ဖတ္ပါတယ္..."
"ဒါဆုိ က်ေနာ္ေပးတဲ့ ကဗ်ာကိုေရာ ဖတ္လား..."
"ဘယ္ကဗ်ာလဲ..."
"စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔က 'ကဗ်ာ' အိတ္ထဲကို ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ စာေလ...."
"မေတြ႕ပါဘူး... ဘယ္ထဲထည့္ေပးလိုက္လဲ..."
"ဒါဆုိလဲထားလိုက္ေတာ့ ေနာက္က်ေနာ္ေရးရင္ ေပးဖတ္မယ္ေနာ္... က်ေနာ့္ကဗ်ာက 'ကဗ်ာ' ေလာက္မလွပါဘူး... 'ကဗ်ာ' အတြက္ေတာ့ အပ်င္းေျပမွာပါ..."
"အိုေကေလ..." အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ႏွစ္ေယာက္သား ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့တာနဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္း စကားေျပာေနၾကတယ္။
'ကဗ်ာ' ၾကည့္ေလ ခ်စ္ေလပါလား၊ မင္းအၾကည့္ေတြက ငါ့ရင္ကိုထိလြန္းတယ္ကြာ ငါ့မ်က္လံုးေတြကလည္း မင္းကုိပဲ Focus မိေတာ့တယ္။ တျခားလူေတြကို လူမွန္းေတာင္မျမင္ေတာ့ဘူး။ မႈန္၀ါးေနခဲ့ၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ငနဲသားေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္လဲ အရွဳပ္အထုပ္ေရာက္လာတာနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ ရက္ေတြၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် က်ေနာ္နဲ႔ 'ကဗ်ာ' တုိ႔ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြ အခ်င္းခ်င္းခ်ိတ္ဆက္လာတယ္။ ေတြရင္ေခၚတဲံအဆင့္ကေန အကူအညီလိုရင္ ေပတဲ့ အဆင့္ကိုေရာက္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ့္ရဲ႕ မနက္ျဖန္ေတြဟာ 'ကဗ်ာ' ပါပဲ။ 'ကဗ်ာ' အတြက္ေတာ့ က်ေနာ့္က ပါလဲ။
ဒီေန႔ေတာ့ မိုးေကာင္းကင္မွာ ညိဳမည္းလုိ႔ 'ကဗ်ာ' ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ ရာသီဥတု မသာယာလွ။ က်ေနာ့္မွာ 'ကဗ်ာ' အားငယ္တာကိုလဲမၾကည့္ရက္ေပ။ 'ကဗ်ာ' ဆီကိုပဲ အေျပးအလႊားသြားမိတယ္။
"'ကဗ်ာ' ေနမေကာင္းဘူးလား..."
"ေကာင္းပါတယ္... ေကာင္းကင္အတန္းမတတ္ဘူးလား..." ကဗ်ာမွာ စိုးရိမ္ေနတဲ့အၾကည့္နဲ႔
"'ကဗ်ာ' ေရာ... က်ေနာ့္မွာ 'ကဗ်ာ' ေပ်ာက္လုိ႔ လိုက္ရွာေနတာ... က်ေနာ္က 'ကဗ်ာ' ရဲ႕ပံုရိပ္ေလ... 'ကဗ်ာ' အတန္းထဲမရွိရင္ က်ေနာ္ ဘယ္လုိရွိႏုိင္မလဲ..." 'ကဗ်ာ' မ်က္ႏွာၿပံဳးလာတယ္။
"'ကဗ်ာ' ဘာျဖစ္ေနလဲ.. ဘယ္သူ 'ကဗ်ာ' ကို ဘာလုပ္လုိက္လို႔လဲ..." က်ေနာ့္မွာ စုိးရိမ္စိတ္ေတြပိုကဲလာတယ္...
"ဒီလိုပါပဲ..."
"ေျပာပါ 'ကဗ်ာ' ရင္ခြင့္ခ်င္ရင္ ဖြင့္ပါ... က်ေနာ္ နားေထာင္ေပးဖုိ႔ အသင့္ပါပဲ..."
"'ကဗ်ာ' မေျပာတတ္ဘူး... ကိုယ့္အေၾကာင္းကို သူမ်ားကိုေျပာရတာ စိတ္မပါဘူး..."
"က်ေနာ္က သူမ်ားမွ မဟုတ္တာ... 'ကဗ်ာ' ပံုရိပ္ေလ..." က်ေနာ့္ စကားေတြက နည္းနည္းလြန္သြားတယ္။ 'ကဗ်ာ'မွာ မရိပ္မိခဲ့ဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ 'ကဗ်ာ' မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။
"'ကဗ်ာ' မငိုပါနဲ႔... ငိုတယ္ဆုိတာအရွံဳးေပးတာ... ဘယ္သူ႕ကိုမွ အရွံဳးမေပးရဘူး... က်ေနာ္ရွိတယ္..."
"'ကဗ်ာ' မငိုပါဘူး... ၀မ္းနည္းတာပါ..."
"ဘာလို႔လဲ"
"ကိုေအာင္ေလ... သူရွဳပ္ေနတဲ့ သတင္းေေတြကိုၾကားေနရလို႔..." က်ေနာ့္မွာ ဟုိငနဲႀကီးကို တင္းေနတာက တစ္မ်ိဳး။ 'ကဗ်ာ' ကသူ႕ကိုခ်စ္ေနတာကို သိသြားတာကတစ္မ်ိဳး။ ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ က်ေနာ္ အခ်ိန္မွီျပန္ၿပံဳးလုိက္ပါတယ္..."
"'ကဗ်ာ' မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး... ေကာလဟာလျဖစ္မွာပါ... 'ကဗ်ာ' ကိုယ္တုိင္ျမင္လို႔လား.... မျမင္ရင္မယံနဲ႔... လူေတြက 'ကဗ်ာ'ကိုစိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္တာေနမွာပါ" ကဗ်ာရဲ႕ ငိုေနတဲ့မ်က္ႏွာေတြ တေျဖးေျဖး အေရာင္ျပန္တက္လာတယ္...
"ဟုတ္မွာပါေလ... 'ကဗ်ာ'လဲ မ်က္ျမင္ကိုပဲ ယံုသင့္ပါတယ္..." 'ကဗ်ာ'မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းယံုမက က်ေနာ့္စကားကိုလဲ လြယ္လြယ္ကူကူလက္ခံႏုိင္ပါလား။ ဒါေပမယ့္ 'ကဗ်ာ' ႏွလံုးသားက ဟုိငနဲသားစီေရာက္သြားၿပီ။ ဒါေတြကို ေတြးရင္းနဲ႔ စိတ္ေလလာတယ္။ က်ေနာ္လဲ စိတ္ဓာတ္က်စြာ အဓိပတိလမ္းေပၚေလွ်ာက္လို႔ ေက်ာင္းမွာမေနခ်င္ေတာ့တဲ့အဆံုး ထုိင္တတ္တဲ့ Season ေကာ္ဖီဆုိင္ကို ဦးတည္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာစေတြ႕တာပါပဲ။ ဟုိငနဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆုိင္ထုိင္ေနတယ္။ မုန္႔ေတြပါေတြေကၽြးလို႔ ၾကည္ႏူးေနတယ္။ 'ကဗ်ာ' မွာေတာ့ ငိုေနရတယ္။ ေလာကႀကီးက မမွ်တပါဘူး။ ရွိတဲ့လူေတြက်ေတာ့ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္။ မရွိတဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ လက္တြဲဖုိ႔ေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က နည္းေနတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကို ျမင္တာနဲ႔ က်ေနာ့္ ေဒါသေတြေပါက္ကြဲထြက္လာတယ္။
"ကိုေအာင္ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္..."
"မင္းဘယ္သူလဲ..."
"က်ေနာ္က 'ကဗ်ာ' သူငယ္ခ်င္းေလ..."
"ဘယ္က 'ကဗ်ာ' လဲ... ဟုိငနဲမွာ ဟုိေကာင္မေလးမသိေအာင္ ရုပ္ရွင္ရုိက္ေနေသး..."
"ဘယ္က 'ကဗ်ာ' လဲ ဟုတ္လား...." မထိန္းႏုိင္တဲ့ အဆံုး ငနဲကို လက္သီးနဲ႔ သံုးခ်က္ထိုးလို္ကတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြကြဲၿပီး ေသြးေတြစီးက်လာခဲ့တယ္။ လူေတြအားလံုးကလဲ က်ေနာ္တို႔ဆီကို အာရံုေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့တာနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ လူေတြက ဘာေတြလဲ မာယာမ်ားလွခ်ီလား။

လူေတြေျပာေနတဲ့ ေကာလဟာလ
အဲ့ဒါေတြက ေလာကသဘာ၀
ရွဳပ္ေထြးေနတဲ့ လူ႔ေလာကႀကီးက
'ကဗ်ာ' အတြက္ေတာ့ ရွင္းလင္းေနပါေစ...

သတင္းစကားေတြေၾကာင့္ အျငင္းပြား
အတင္းမဖ်ားေအာင္ ငါ့မွာေျဖာင့္ျဖ
ေတာင္းတခဲ့တဲ့ မင္းနဲ႔အတူေဆာင္မဲ့ဘ၀
ငါေရာက္ခဲခ်ိန္က ေနာက္က်ခဲ့ၿပီ...

က်ေနာ့္မွာ ကိုယ္လုပ္တာမွန္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ္ 'ကဗ်ာ' နဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔ေတြ႕ေတာ့ 'ကဗ်ာ' ဆီက ေက်းဇူးစကား မၾကားရပဲ ဟုိငနဲက ေဘးေရာက္ေနခဲ့တယ္။
"'ကဗ်ာ' ဒီေကာင္မေကာင္းဘူး... အဲ့ဒီေကာင္ ရွဳပ္ေနတယ္ သူ႔ကိုမယံုနဲ႔" အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ္ရဲ႕ ပါးကို သူနာၾကဥ္းစြာ ရုိက္ခဲ့တယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔ ရိုက္တာလဲ..."
"ငါနင့္စကားမယံုဘူး... ငါကိုယ္တုိင္ျမင္မွ ယံုမယ္... နင္ကိုေအာင္ကို ထုိးခဲ့တဲ့အတြက္... ကိုေအာင္ရဲ႕ အေၾကြးကို ငါဆပ္လိုက္တာ... နင္႔ကိုငါမျမင္ခ်င္ဘူး... နင္ငါ့အေရွ႕ကထြက္သြားေတာ့..."
က်ေနာ့္မွာ မ်က္ရည္ေတြက်လာခဲ့တယ္။ ဘာလုပ္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူး။ 'ကဗ်ာ'ကိုမေတြ႕ရေတာ့မွ ဒီတကၠသုိလ္ဆုိတာလည္း အသက္မ၀င္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း အေ၀းသင္ေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ 'ကဗ်ာ' ရဲ႕ အနားမွာ မေနရေတာ့ေပမယ့္ 'ကဗ်ာ' ရွိတဲ့ေနရာတုိင္းမွာ က်ေနာ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေန၀င္လိုက္ ေနထြက္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့တာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ လမ္းလဲ ေပ်ာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ေစာင့္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုိင္းမွာလဲ က်ေနာ္က တစ္ေယာက္ထဲပါပဲ။

ၾကံရာမရတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ရွာၾကံမရတဲ့ ေပ်ာ္စရာေတြနဲ႔
တန္ျပန္လာတဲ့ ေ၀ဒနာေတြက
ခံရတဲ့ငါ့အတြက္ ေျဖစရာမဲ့ေနခဲ့ၿပီ...

ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ငွက္
သန္းေခါင္ရံမွာ ေတာင္ပေနတဲ့ၾကယ္
ငါ့ရင္မွာ မင္းအျမဲရွိတယ္
ေျပာင္းလဲျခင္းျမန္တဲ့ ေလာကႀကီးရယ္
မနက္ျဖန္တုိင္းမွာ သူ႔အနားရွိခ်င္တရ္...

'ကဗ်ာ' ရဲ႕ ထာ၀ရ 'ေကာင္းကင္'
31th July 2010

အခ်စ္ရဲ႕ ေက်းကၽြန္

လူအခ်င္းခ်င္းစာနာမိလိုု႔ ေရးခဲ့တာပါ...


မနက္ျဖန္ဆိုုတာ မသိတဲ့
လူသားေတြရဲ႕  ဘ၀မွာ
အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုုေၾကာင့္
ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ေတြ မွားယြင္းၾကတယ္...

အခ်စ္ရဲ႕ တဖက္ကမ္းအလြန္မွာ
မျမင္မကမ္း ေလ ွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့
ျပင္မရတဲ့ အမွားကိုမွေရြးခ်ယ္သူ
ခ်စ္မိေတာ့လဲ အခ်စ္ရဲ႕ေက်းကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ရေပါ့...

မင္းရဲ႕ အခ်စ္ေတြက ျဖဴစင္ေတာ့လည္း
တစ္ဖက္သားကိုု အျပစ္မျမင္
မင္းကိုုမင္း အျပစ္တင္လုုိ႔
ကမာၻရဲ႕ တစ္ဖက္ကိုု လြင့္စင္သြားခဲ့ၿပီ...

အခ်စ္ႀကီးရင္ အျမတ္ႀကီးတယ္တဲ့
မင္းနဲ႔မွ အဲ့ဒီစကားပံုုမွားခဲ့ၿပီ
ႏွလံုုးသားရဲ႕ စိုုးမုုိးမႈက
မင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုုစိတ္နဲ႔ ႏွစ္ကိုုယ္ခြဲခဲ့ၿပီ...

ရွဳပ္ေထြးတဲ့ ေလာကပင္လယ္မွာ
ပင္ပန္းစြာျဖတ္သန္းေနတဲ့
ႏွလံုုးသားနဲ႔ ရွင္သန္တဲ့လူအခ်င္းခ်င္း
မင္းရဲ႕ေသာကေတြကိုု ခံစားမိတယ္
၀ွက္ဖဲမေတြ႕ပဲ ေလာကႀကီးကိုု အရွံဳးေပးခဲ့တဲံ
"ရင္ျငိမ္းပြင့္" ဘ၀ဆက္တုုိင္း
အခ်စ္ရဲ႕ေက်းကၽြန္ဘ၀မွ ကင္းလႊတ္ႏုုိင္ပါေစ...



"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

ေခါင္းစဥ္မရွိေသာ

ေႁကြက်ခဲ့ၿပီ....
သစ္ရြက္ေတြနဲ႔ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြ
အရင္အခ်ိန္ကေတာ့ တုုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ၾကည္ႏူးျခင္းေတြနဲ႔ ထုုိင္ၾကည့္ခဲ့တယ္...

ေႁကြက်ခဲ့ျပန္ၿပီ...
သစ္ရြက္ေတြ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြနဲ႔
ႏွလံုုးသားတစ္စံုုေပါ့
ဒီအခ်ိန္ေတာ့ ငါတေယာက္ထဲ
နာၾကင္ျခင္းေတြနဲ႔ ထုုိင္ၾကည့္မိတယ္...

သစ္ရြက္ေတြ ၾကယ္ေလးေတြ ေႁကြဖုုိ႔
ဘယ္သူ ဖန္တီးခဲ့တာလဲ
တုုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေ၀းဖုုိ႔အတြက္လဲ
ဘယ္သူေတြ ဖန္တီးခဲ့တာလဲ...

ခါးသက္သက္ ေကာ္ဖီနဲ႔
အသက္မပါတဲ့ မနက္ခင္းေတြကိုု
ျဖတ္သန္းရင္း ေတြးေနမိတယ္
ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းရဲ႕ ပန္းတိုုင္က ခါးသက္ျခင္းလား...

ေရးေရးေလးေပၚေနတဲ့ အေမးေတြကိုု
ေတြးေတြးရင္းေရး ေျဖးေျဖးျခင္းေ၀းခဲ့တာကိုု
ရိုုးရိုုးေလးပဲေဆြးေနမိတဲ့ ငါဟာ
မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ ပါ...

ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိတဲ့ မနက္ျဖန္ေတြကိုု
အဟာရျပတ္ေနတဲ့ ႏွလံုုးသားနဲ႔
ငါ့ကိုု အေဆြးသမားလုုိ႔မျမင္ေစခ်င္ဘူး
လံုုးေနတဲ့ကမာၻႀကီးကိုု ျပံဳးျပံဳးေလးႏႈတ္ဆတ္ရင္း
အသံုုးမတဲ့ေတာ့တဲ့ ႏွလံုုးသားကိုု
စ်ာပနာထားခဲ့ပါရေစ...


"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

Emotional Moment

my feelings were influenced by the lonely
sometimes which makes me weary
it's hard to survive without u, daddy
juz want to go bak to the time living with family...

i lied to Mom when they asked "How are you?"
i put on my smile and tell her "i'm always cool..."
nobody knows that i'm floating on the sadness pool
which place can be better than living together with you...

everything is moving like nothing is sick
but the world has possessed a full of trick
it's too complicated for us to go and think about it
and dudes, i'm not the ball for u to kick...

before we meet, we are juz an unknown person like other
but now we share our love and promoted into lover
giving u a bear hug and let u sleep peacefully on my shoulder
tho our loves are real, it's still difficult to predict our future...

the time without them are 24/7, my everything is broken
the past time with time can't be forgotten which is like a heaven
i will pretend to be happy like no worries but inside is burnt
learn from mistake as no one is perfect and prepare to be ready for ur turn to come
"because everyone can not always be one!!!"



"The One Who Luv U"

ငါ့ဖက္က အခ်စ္ရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္

အျမင္ေတြျခား အဆင္ကြဲျပားတဲ့

မေရရာျခင္းေတြနဲ႔ ဆံုုဆည္းခဲ့တဲ့

ငါတုုိ႔ေတြရဲ႕ ေန႔ေတြမ်ားမွာ

ဘယ္အရာက တြယ္တာေစခဲ့လဲ...

အမွတ္တရေတြကိုု အမွတ္တမဲ့ေတြးမိတုုိင္း

ငါတုုိ႔ရဲ႕  အတိတ္ကအခ်ိန္ေတြဟာ

အခုုအခ်ိန္ထိ ပူေႏြးေနဆဲ

ငါ့ေလာက္ ဘယ္သူကတန္ဖုုိးထားႏိုုင္လိုု႔လဲ...

အမွတ္မထင္ ျပန္လည္ဆံုုေတြ႔ျခင္းက

ကံၾကမၼာဆီက ေလ်ာ္ေၾကးျပန္ရသလုုိ

ခက္ထန္တဲ့အၾကည့္ေတြကေတာ့

ႏႈတ္မဆက္ခ်င္တဲ့ သေဘာပဲလား...

တကယ္ေတာ့ အေ၀းကေနရေပမယ့္

ႏွလံုုးသားကေတာ့ အနီးဆံုုးမွာပါ

ပိုုင္ဆုုိင္ခ်င္တဲ့ အတၱကိုုခ၀ါခ်ခဲ့တာ

ငါ့ထက္ငါ မင္းကိုုပိုုခ်စ္ခဲ့လုုိ႔ပါပဲ...

မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းလုုိ႔ မဖြဲ႔ႏြဲ႕ဘူး

တကယ္လုုိ႔ ၿပိဳင္ခဲ့ရင္ေတာင္

ငါ့က မင္းဆီကိုုယိုုင္လုုိက္မွာပါ

အခ်စ္မွာ မာန္မာနေတြမလုုိပါဘူး...

ငါကလည္း လူတစ္ေယာက္ပါပဲ

ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမ်ားစြာနဲ႔ေပါ့

ေမွးမွိန္ေနတဲ့ အနာဂါတ္အတြက္

အာမခံခ်က္ဆုုိတာ မထားခ်င္ဘူး

လူ႔ဘ၀ဆုုိတာ...

ျဖစ္ခ်င္တုုိင္း ျဖစ္ခြင့္ရတာမွမဟုုတ္တာ...

"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

Without U

things will never be the same
my tomorrow are still making me lame
Girl, u r rite.. i'm totally lack of brain
but i can tell u tat i will nvr forget ur name...

i forgot to care u when u r with me
and also dunt know what is happening
everythings are seem to be fading away
as the times are moving day by day...

my friends told me that i'm a playboy
but Girl, i juz trying to be ur special guy
all of my words to u are not a lies
wipe out ur tears and give me a honey smile...

still willing for the time we can meet
and i'm missing the touch of ur lips
still want to huv ur wonderful kiss
which had made me forgot to breathe...

i need u like no one do
as i'm always true to u
i miss u like everything is fool
in this world nth can compare to u
Girl, with all of my heart I LOVE U...



"The One Who Luv U"

မနက္ျဖန္

ငါ့ရဲ႕မနက္ျဖန္ ဘယ္ေတာ့မွေနသာမွာလဲ...
မနက္ျဖန္မွာ ေနသာမွာလား
ဒီေန႔မွာေတာ့ ေနေရာင္ေအာက္
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြ အရည္ေပ်ာ္
ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေရာင္ပ်ယ္ခဲ့ၿပီ...

ငါလည္းလူအမ်ားထဲက တေယာက္
ေနေရာင္ေအာက္က သက္ရွိတစ္ေကာင္ပါ
ဘာလုုိ႔ ၾကယ္ေၾကြတာေလာက္ေတာင္
အေရးမေပးခံရတာလဲ...

မရွင္သန္ႏိုုင္တဲ့ အပင္ကိုု
ေရးေရးေလးထုုိင္ၾကည့္လိုု႔ ၀မ္းနည္းဖူးတယ္
အေတြးဆုုိတဲ့အရာကလည္း
အထီးက်န္ျခင္းရဲ႕ အေဖာ္မြန္ပါပဲ...

တခါတေလေတာ့လည္း ကေလးတေယာက္လုုိ
ကမာၻေျမတစ္ခုုလံုုးဟိန္းေအာင္ ေအာ္ငိုုလုုိက္ခ်င္တယ္
ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြနဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကေတာ့
မနက္ျဖန္မ်ားစြာကိုု ျမိန္ရိွဳက္စြာသံုုးေဆာင္ေနဆဲပဲ...

ငါရဲ႕မနက္ျဖန္ ဘယ္ေတာ့မွေနသာမွာလဲ
အခ်ိန္အခါမသင့္ပဲ ရြာတဲ့မိုုးေတြေၾကာင့္
ငါ့အိပ္မက္ေတြ စိုုစြတ္ခဲ့ရၿပီ
င့ါအတြက္ အခြင့္တခါရခဲ့ရင္
ကမာၻႀကီးကိုု အေပၚစီးကၾကည့္ခ်င္တယ္...



"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

"Life" which is the most complicated thing...

Tomorrow will come by itself
without interrupting anything
but today is broken silently
until the sun set to the west...

"What is Life" they dunt bother
cuz they are not facing a trouble
but one day they all will huv to suffer
cuz we all are living in the cycle...

the room is filled with loneliness
so down to get out from sadness moment
sacrifice myself to challenge the endless match
the bloody life got the magic to dispel my confidence...

pretend to be matured is one of human activities
as we know tat life is full of possibilities
under the unfair earth, all are virtualities
so, the things we do are juz temporaries...

We are all innocence in our child age
cried, smiled and passed the simple date
everything had changed by the stupid fate
please give us some spaces by wiping away the hate...


"The One Who Luv U"

My Love For U

Seems like love had changed to different form
living with the lonely things make every single day down
without u beside me is like a summer without a song
these things are fading away when u were found...

nobody can know what is happening inside my heart
but Girl, u know that i am loving u from the start
there is a rule of the earth which is nth can last
but Girl, i can last for u cuz my love is beyond
the rule of the earth...

i keep on asking myself about how much i can love
my every thought is feeling pity on Romeo & Juliet
my every single beat is following the beat of ur heart
after knowing u, i came to realize that
u r part of my life...

making our love strong by binding two souls into one
i'll always be ur man no matter how hard does the thing come
under the uncertain time, the only thing i want is to hold ur hand
in an unpredictable time, i hope we will huv full of fun...

the love which grows in my heart is all for you
disappearance of u is like u r testing how much i miss u
long term relationship can make ourselves like a fool
until tomorrow and tomorrow my love will be always true for u
and some more i deadly need u...



"The One Who Luv U"

ျဖစ္တည္ျခင္း

တြယ္ရာမဲ့တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔
ေဆြးေဆြးေလပဲ ကမာၻတဖက္မွာ
ငါတေယာက္ထဲ မနက္ေတြနဲ႔
အေဖာ္မဲ့စြာ ေကာ္ဖီတခြက္ေသာက္ခဲဲ့တယ္...

မနက္ျဖန္ အထပ္ထပ္ေတြနဲ႔
ဆက္ေနခဲ့ ဒီေန႔ေတြဟာလဲ
ပံုုတူကူးထားတဲ့ မေန႔ကလုုိပဲ
ထူးျခားလာျခင္းဟာ ဆိတ္သုုဥ္းေနစၿမဲ...

ရုုန္းမထြက္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ေတြမွာ
ေပ်ာ္ေမြ႕ ျခင္းေတြ မ်ားစြာနဲ႔
မင္းအနားမွာ ေနရတဲ့ညအခ်ိန္ဟာ
ငါ့အတြက္ တုုိေတာင္းလြန္းတယ္...

ကိုုးကြယ္ရာမဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႔
ေဆာက္တည္ရာမရတဲ့ ႏွလံုုးသားမွာ
ရင္ခုုန္သံေတြ ဘာသာျပန္မရေအာင္
ဘယ္ဖက္ရင္ဘတ္က ေျဗာင္းဆံေနခဲ့ၿပီ...

ကမာၻအတြက္ ေနျဖစ္တည္ေနတာလား?
ေနအတြက္ ကမာၻက ျဖစ္တည္ေနတာလား?
အေျဖခက္တဲ့ အေတြးေတြကိုုဖယ္လိုု႔
အရိုုးဆင္းဆံုုး ေျပာခဲ့ပါရေစ
ေကာင္မေလး...
ငါျဖစ္တည္လာျခင္းဟာ မင္းအတြက္ပါပဲ....



"မင္းကိုုခ်စ္တဲ့သူ"

Eternity 19!!!

Thou i was surrounded by a million people
but i'm still lonely when you are not here
my love is like a white cloud which is pure
nothing is real when u r not near me…

distance between us is juz a kilometer
another year will be added by 19 september
forget all the pains to stand beyond the hate border
by loving u i promote myself as a surrender...

Smile plus ur beauty are precious
only you can replace my emptiness
the time i spent with u are priceless
in this round earth, u r the only princess...

my thought was floating on the endless sky
like the twinkle stars far away from million miles
u can trust me for not saying u goodbye
cuz my days were made up with your beautiful smile...

as we are far away, i feels like we are still together
many people said that nothing last forever
but we still can pass this september together
and our eternity 19 will be last forever and ever...

with u i came to know what is trust
i dun care anyone talking bad about us
as long as u r still keeping me in ur heart
thanks u for giving me a chance to know what is love…..


"The One Who Luv U"

Eternity Love!!!

Days are coming quietly
and nites swift silently
beyond the boundary of time
my heart is like a fearless child...

the tears are flowing to the ground
when ur beautiful shoulder is not around
i wish i can be part of ur song
without you my days are very long...

loneliness has been a good friend of mine
my white guitar is played a lonesome rhyme
our memories are flattered on the blue sky
by stealing ur heart, i had committed the love crime...

missing u is like a kind of disease
which can nvr be killed by antibiotic
loving u is like a kind of fever
which can nvr be cured by doctor...

almost 365 days that we are away
monthly nineteen is our anniversary day
September rain will wash the pain and fear
we had been fallen on each other for 7 years....

fill up the gap between us by MISS
treat my dry lips with ur comfortable KISS
feed my love to u like a tiny creep
only left uncountable day & nite for us to MEET...


"The One Who Love U"

GYPZY တေယာက္ရဲ႕ ဖြင့္ဟခ်က္

မမက္ခဲ့ပါဘူး ဒီအိပ္မက္ေတြကို
ခက္ခက္ခဲခဲ ရုန္းထြက္ဖို႔
အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္
အ႐ံွဳးအျမတ္ကို မတြက္ခ်က္ခဲ့ဘူး...

မလုိခ်င္ခဲ့ပါဘူး ဒီအမုန္းေတြကို
ငါ့အ႐ွံဳးအတြက္ (ခင္းဗ်ားတုိ႔) ေပ်ာ္ၾကေပါ့
မနက္ျဖန္ေတြကို (ငါက) ၿပံဳးၿပီးႀကိဳေနမယ္
ငါ့ရဲ႕ စကၠန္႔သံ မရပ္မျခင္းေပါ့...

မပိုခဲ့ပါဘူး (ခင္းဗ်ားတုိ႔) စကားေတြ
မွဳိတက္ေနတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔
ငါ့ဘ၀ကို မသံုးသပ္ၾကပါနဲ႔
မနက္ေတြကို ညစ္ညမ္းေစလို႔...

မခက္ခဲပါဘူး ဒီဘ၀ႀကီးက
လူအမ်ားမေရြးတဲ့ ေရစုန္ကိုေရြးလို႔
ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔
အျဖဴေရာင္ေကာင္းကင္ကုိ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့ငါကခက္တာပါ...

မမွားခဲ့ပါဘူး လူေတြက (ခင္းဗ်ားတို႔အပါအ၀င္)
အသြင္မတူတဲ့ လူေတြၾကားမွာ
အမွားတရံမကလုပ္လုိ႔ အမွန္တရားကိုရွာတဲ့
(လူေတြနဲ႔) အျမင္မတူတဲ့ အျပင္လူအျဖစ္နဲ႔ ငါကမွားတာပါ...

ငါ့ေရးတဲ့ဇာတ္ကို ငါကိုယ္တုိင္ကခဲ့တာပါ
Villain မပါ မင္းသမီးမပါခဲ့ပါဘူး
တကုိယ္ေတာ္ အေတြးေတြနဲ႔
ခပ္ေဆြးေဆြးေလးလြမ္းရင္း ဇာတ္နာေနသူပါ....

တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
သံသရာ ပင္လယ္ျပင္ကုိကူးခတ္ရင္း
သံသရ ကၽြန္းကိုေရာက္ခဲ့သူပါ
သနားစရာမေကာင္းတဲ့ Gypzy ရဲ႕ရင္ဖြင့္ခ်က္ကို
ဟာသတစ္ပိုဒ္လုိ ဖတ္လုိ႔
ဒီေနရာမွာ ေမ့ပစ္ေပးၾကပါ...


"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

အထီးက်န္

ေ၀းခဲ့ရတာေတာ့ သူလုိငါလုိပါပဲ
ၾကယ္ေလးေတြကလဲ ရိုးရိုးေလးလင္းတယ္
ေတြးေတြးရင္းနဲ႔ မနက္လင္းခဲ့ၿပီ
ေ၀းရမယ္မွန္းသိခဲ့ရင္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ဖုိ႔ငါမသင္ခဲ့ပါဘူး...

ေလးလံတဲ့ခႏၶာကို ေျခေထာက္ကသယ္လုိ႔
ကမာၻႀကီးကိုေတာ့ ေကာင္းကင္ကေပြ႕ဖက္ထားတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႔ ငါ့ရဲ႕စိတ္ကေတာ့
အိပ္မက္ေတြကို အပုိင္းခဲြၿပီးမက္ေနသလုိပဲ...

ေသျခင္းတရားကို မလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ့
ငါအပါအ၀င္ သက္ရွိေတြအတြက္
အသက္ရွင္ေနျခင္းက အျမတ္တဲ့
ေ၀းကြားျခင္းကိုႏႈတ္လုိက္ေတာ့ အရံွဳးထြက္ခဲ့ၿပီ...

လုိအင္တပ္မက္ျခင္းကို အျပစ္လုိ႔ဆုိရင္
ငါအျပစ္က တဖက္ကမ္းကိုေရာက္ခဲ့ၿပီ
ေျခာက္ခန္းေနတဲ့ ဒီကၽြန္းေလးမွာေတာ့
တသက္တကၽြန္း မက်ရပါေစနဲ႔...

ေလာကႀကီးကို ေက်ားခုိင္းလုိ႔
လူေတြကိုႏႈတ္မဆက္ပဲထြက္ခဲ့တယ္
ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ အိပ္မက္ကိုတစစီေကာက္လုိ႔
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို အမွ်ေ၀ခဲ့တယ္...

တကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့အေတြးနဲ႔
ၾကယ္ေႂကြတာကို ၾကည့္လုိ႔
လမင္းကို စိန္ေခၚခဲ့တယ္
ဘယ္သူကပိုအထီးက်န္သလဲလို႔...

မနက္ျဖန္အစီအစဥ္မသိတဲ့ ဘ၀ကို
ခဏေလာက္ေခါက္ၿပီး သိမ္းထားလုိက္တယ္
ေ၀းရမယ္ဆုိတဲ့ အေျဖကိုႀကိဳသိေနရင္
ဒီေမးခြန္းကို မေျဖခဲ့ပါဘူး...

ေ၀းခဲ့ရတာေတာ့ သူလုိငါလုိပါပဲ
သူမရွိတဲ့ေန႔ရက္ေတြမွာ
အထီးက်န္ျခင္းကို မနက္စာ
အက်ဥ္းတန္ျခင္းကိုေတာ့ ေန႔လည္စာ
ဥပကၡာကိုေတာ့ ညစာအျဖစ္သံုးေဆာင္လုိ႔
လြမ္းလုိ႔မေကာင္းတဲ့ကမာၻမွာေတာ့ က်င္လည္ေနရတုန္းပါပဲ....



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

I Love You Anyway

When you have to go away
you can just leave me like yesterday
when you have no much to say
i will find a song for you to play...

ur boredom lead us play the heart broken game
the grey sky greets us with the tender rain
the feeling of your touch dissolve in the vein
should i blame u for not remember my name...

the more i put my love into it, the more pain i suffer
with these kinds of pain i feel like i'm so paper
the taste of ur smile is like a sweet butter
but the smile tat u give me are always beyond the expired...

i keep the promises that you gave me last night
i have a tattoo which i got it from our last fight
grabbing ur hand and talking about love until the sun bright
i didn't expect that you will break the promises and leave my life...

i make a joke of myself for you to laugh
hardly believe that the joke will make u disgust
i hide my tear and pretend to smile with my broken heart
how dare u told that my love can nvr be trust...

i make a wish during the sun and moon meet
pass my days happily with ur broken promises
why u open ur eyes wide when i kiss ur lips
i love u anyway, my sweetest sweet...


"The One Who Luv U"

Happy New Year

time passes from year to year
our duty is to pass it without fear
try to build our real and better friendship
and welcome our New Year Breeze...

leave the bad things wit two thousand ten
juz bring bak our friendship to two thousand eleven
our memorial time will still be there
as the future fate we can nvr tell...

countin down to cheer for New Year
but u r not here wit us in tis year
our new year tend to deaf without joker
there is nth which is able to be stable...

Wish the New Year will bring the happiness
Wish the old Sun can gives us a warm light
Wish all of my friends can receive my pure smile thru tis poem
And also hope to receive ur beautiful smile as a wonderful comment....


"The One Who Luv U"

လမသာခဲ့တဲ့ညမ်ား

အညိဳေရာင္ေကာင္းကင္
ၿပိဳေနတဲ့ တိမ္လႊာျပင္ဟာ
မင္းမရွိေတာ့တဲ့ မေန႔ကလိုပဲ
မေသမခ်ာ မေရမရာနဲ႔
ရင္ခြင္မွာလဲ ဟာတာတာေလးပဲ...

ျပန္လာမယ္ဆုိတဲ့ မနက္ျဖန္ကို
ငါတြက္ေရလို႔ ေစာင့္စားခဲ့လဲ
ျပကၡဒိန္မွာ မရွိတာမို႔
ငါဆက္ေနဖုိ႔ မ၀ံ့ရဲလဲ
ငါ့အနားမွာ မင္းအတြက္ တေနရာခ်န္ထားဆဲ...

အတူရွိခဲ့တဲ့ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြလဲ
ေမ့ေဖ်ာက္ဖုိ႔ မထားႏုိင္ခဲ့
ၾကယ္ေႂကြခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြလဲ
မင္းမရွိေတာ့လို႔ အဓိပၸာယ္မဲ့
ငါ့ရဲ႕မနက္ျဖန္နဲ႔ မင္းျပန္လာေပးပါ...

ကမာၻတစ္ျခမ္းမွာ မင္းနဲ႔ငါ
လမွာေပၚတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာ
တေန႔တျခားေ၀းသြားတဲ့အခါ
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ ၀မ္းနည္းကာ
အသက္မဲ့ခဲ့တဲ့ ေနမ်ားစြာ...

မင္းရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္အခါ
လိုတရခဲ့ ငါ့ရဲ႕ကမာၻ
မင္းမရွိေတာ့တဲ့ ေန႔ညမွာ
ေနကေပ်ာက္လုိ႔ လမသာ
ေ၀၀ါးကာေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ လမ္းမ်ားစြာ...

ဆံုခြင့္မပါ ငါ့တုိ႔ရဲ႕ဘ၀မွာ
တစ္ခ်က္သာခဲ့တဲ့ ကံၾကမၼာေၾကာင့္
မေနတတ္တဲ့ငါ အေနခက္ေနလဲ
သက္ေသမထူႏုိင္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းအတြက္
ငါအျပစ္ကင္းစြာ ဆက္ခ်စ္ေနဆဲပါ...



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

က်ေနာ္ႏွင့္ က်ေနာ္႔ရဲ႕အျခားတ၀က္

ေနရဲ႕အလင္းေရာင္က
ေလဟုန္စီးေနတဲ့ တိမ္တုိက္ေတြကိုျဖတ္သန္းလုိ႔
ငါ့ရဲ႕ အေတြးကို ဖ်က္ဆီးတယ္...

ေနကိုကြယ္သြားတဲ့ မုိးတိမ္ေတြကေတာ
့အလင္းေရာင္ေတြကို ပိုင္စိုး
သဘာ၀တန္ခုိးေတြနဲ႔ ငါ့အေတြးေတြကိုပိုေဆြးေစတယ္...

တခါတခါေတာ့လည္း ေနကိုၾကည့္လို႔ေငး
လကိုၾကည့္လုိ႔ေဆြး ဘာေတြေတြးေနမွန္း မသိ
အေတြးေတြကေတာ့ နယ္ကၽြံေနခဲ့တယ္...

မနက္ျဖန္ဆုိတာ ဒီေန႔မဟုတ္
မေန႕ကမဟုတ္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ပဲလား
ဘာရယ္မေတြးခ်င္ပဲ မျမင္မကန္းဘ၀ကို
ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တယ္...

အရွံဳးထြက္ေနတဲ့ဘ၀အတြက္
ငါဖံုး၀ွက္စရာမရွိဘူး
ျဖစ္ခ်င္တုိင္းမျဖစ္ရတဲ့ဘ၀မွာ
ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ပေစ ငါေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေနသြားမယ္...

အနာဂတ္ဆိုတာ သခၤ်ာတစ္ပုဒ္ထက္ပိုခက္တယ္
ေသခ်ာတြက္ခ်က္လုိ႔မရ အေျဖရွာၾကည့္ေတာ့လည္း
လက္၀ဲမွာ သုညပဲရွိတယ္...

အလြမ္းေတြနဲ႔ မနက္ခင္းအေတြး
ခံစားခ်က္ေတြကို စာစီေရး
သံစဥ္ေတြနဲ႔ အလြမ္းရဲ႕ေတး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက အေဖာ္မရွိေသး...

ကံဆိုးလို႔ လမလာတဲ့ေန႔ေတြမွာ
ဆုတ္ကိုင္စရာ ခ်စ္သူရဲ႕လက္မပါ
ပ်က္ရယ္ျပဳတတ္တဲ့ ဒီေလာကႀကီးဟာ
ငါ့အတြက္ေတာ့ မုန္းစရာႀကီးပါပဲ...

ကာရံေတြမဲ့လုိ႔ ရွာၾကံရန္ခက္တဲ့ကဗ်ာ
ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ ငါေရာက္ေနတဲ့ ၀ကၤပါ
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ငါ့တို႔ရဲ႕ရက္ေတြဟာ
ကမာၻေျမႀကီး တည္ေနသေရြ႕ တည္ရွိေနမွာ...


"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

Juz Welcome My December & U

for knowin u more than a year
u r still think me like a liar
i'm not ta one who lights up the fire
juz wanna hear tat i'm ur admirer...

Yesterday was a 3rd December
My heart was stunned by a sweet smiler
accidently met u in Lucky Plaza
dunt wanna think tat u r the heart breaker...

nvr thought tat it will hurt u
cheated u is not to make u fool
still dunt know wat i huv done to u
always try to be true on u...

for all the luv tat my heart is make
it's juz only for u to take
even fate can't change my heart to replace
So, dunt try to change ur smiley face...

My Tears are droppin
My earth is cryin
My mind is dyin
but My Bleedin heart is still luvin
juz for u i am still livin...


"The One Who Luv U"

တစ္စကၠန္႔ ထိခ်က္ရဲ႕နာၾကင္မႈ

ငါ့ရင္မွာ တလတ္လတ္
ေတြ႕ရတဲ့ အခုိက္အတန္႔
ျပဳစားႏုိင္းတဲ့ မင္းအၿပံဳးေတြနဲ႔
ငါ့ႏွလံုးသားကို အပိုင္စီးလို္က္တရ္...

အရွံဳးကိုမလုိခ်င္တဲ့ ငါ့အတြက္
မင္းနဲ႔ေတြ႕မွာ ထပ္ခါရွံဳး
ငါ့ရင္ကို ဓားနဲ႔မြန္းလို႔
ေသြးေတြစီးက်တာကို ျမင္ခ်င္လို႔လား...

တစံုတရာအတြက္ တစ္ခုကုိေပးဆပ္
ငါ့ရင္ခြင္ထဲ မင္းအလည္လာခဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားကို မင္းကစားလို႔
ကြဲသြားကာမွ နာသလားလို႔လာမေမးနဲ႔...

ျပင္မရတဲ့ အတိတ္ေတြအတြက္
ငါဆက္ေေနလုို႕မထူးေတာ့ဘူး
ေမ့ေဖ်ာက္လို႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္
ငါ့မနက္ေတြကို ငါျပန္ပိုင္ခ်င္ၿပီ...

လြမ္းတုိင္း ေငးေမာမိတဲ့လမင္း
ေရတြက္မိတဲ့ ၾကယ္ေတြ
ငါ့နဲ႔ထပ္တူ ေကာင္းကင္ၾကီးရယ္
မင္းလိုပဲ ေပးဆပ္တာပဲ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္...

စိတ္ညစ္တုိင္းလာရွာတတ္တဲ့ မင္း
င့ါရင္ခုန္သံေတြကို ကစားလုိ႔
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ထြက္ခြာခ်ိန္မွာ
ေပ်ာ္ရဲ႕လားလုိ႔ မေမးပါနဲ႔
ငါကလည္း ခံစားတတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါပဲ...



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

မင္းမရွိေတာ့ တန္ဖိုးမဲ့ခဲ့တဲ့ သုည

မျမင္သာတဲ့အၾကင္နာ
ရင္ထဲမွာ ဒဏ္ရာေတြမုိ႔
ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔  ထြက္ခြြာအေ၀း
မင္းမရွိတဲ့ရက္ေတြဆုိ တမ္းတလုိ႔ေဆြး...

အေနနီးခဲ့လို႔ မသိခဲ့တဲ့အၾကင္နာ
ေ၀းသြားမွ ေ၀ဒနာအေဖာ္နဲ႔
ေပ်ာ္ေနမယ္လို႔ ေပးခဲ့တဲ့ကတိစကား
ႏွလံုးသားက မနက္ျဖန္ထိဖ်ားေနခဲ့ၿ႔ပီ...

ထြက္က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြမွာ
မင္းကိုလြမ္းတဲ့ အေဆြးဓာတ္ေတြနဲ႔
မင္းမရွိႏုိင္ေတာ့တဲ့ အလြမ္းရက္ေတြအတြက္
ငါ့ရဲ႕အလြမ္းေတြနဲ႔ သက္ေသထူခဲ့တယ္...

ဆက္ေနခဲ့တဲ့ ဒီေန႔ရက္ေတြမွာ
မင္းမပါေတာ့ အလြမ္းေတြပိုလာ
မင္းမရွိေတာ့တဲ့ ဒီ၀န္းက်င္မွာ
အေျဖမရွိတဲ့အေမးေတြအတြက္ အားအင္ေတြမဲ့ခဲ့ၿပီ...

ျပန္ဆံုမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔
မနက္ျဖန္ေတြကို စီခ်ယ္
ငါ့ကိုငါမပိုင္တဲ့ ဒီရက္ေတြအတြက္
ပ့ဲကိုင္ေပးဖုိ႔ မင္းလိုေနခဲ့တယ္...

ျပန္ေတြးၾကည့္ခဲ့မိတိုင္း
ငါ့အမွားေတြကို ေျမလွန္ရွာၾကည့္တယ္
ဘာေတြမ်ားမွားေနခဲ့လဲ
တကယ္ေတာ့ ငါဟာသုညပါပဲ
မင္းမရွိေတာ့ရင္ တန္ဖုိးမဲ့ေနခဲ့ၿပီ...



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

သံသရာ ကံၾကမၼာရဲ႕ အစြန္႔ပစ္ခံ သားေကာင္

ေပ်ာ္စရာေတြ တစ္စံုတစ္ရာနဲ႔
ငါတုိ႔ေတြဆံုမဲ့ ရက္ေပါင္းေတြကို
ေရတြက္ရင္းနဲ႔ မေနတတ္တဲ့
ငါ့အတြက္ေတာ့ ပံုရိပ္ထဲက
မင္းအၿပံဳးေတြကို ပိုင္စိုးထားခဲ့တယ္...

ေလးႏွစ္မွတစ္ခါ လာတဲ့ရက္ထပ္ႏွစ္
တစ္ႏွစ္မွတစ္ခါ ၾကတ္တဲ့ေနနဲ႔
ျမင္ရဖုိ႔ခက္ခဲလွတဲ့ ၾကယ္ေႂကြခ်ိန္ေတြ
ြကမာၻနဲ႔ေျမႀကီး ခ်စ္သူျဖစ္ၾကရင္ေတာင္
မင္းနဲ႔ေတြဖုိ႔ေတာ့ သုညပါပဲ...

ကံၾကမၼာရဲ႕သားေကာင္ အျဖစ္
္သံသရာဇာတ္လမ္းေတြကို
သရုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့ ငါ့က
မင္းနဲ႔ဆံုေတြ႕တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြမွာ
မင္းသားမဟုတ္တဲ့ ဗီလိန္ျဖစ္ေနရပါလား...

ႏွလံုးသားနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့
လူသားေတြအတြက္ မတူညီမႈေတြကြဲျပား
ေတာင္၀င္မင္းသမီးကို ခ်စ္မိတာအမွားလား
နားမလည္ႏုိင္တဲ့ ေလာကႀကီးရယ္
ဗီလိန္ဆိုတာကလဲ ႏွလံုးသားန႔ဲပါပဲ...

ျမင္ကထဲကရူး ငါေပ်ာ္ျမဴးေနခုိက္
တြယ္ၿငိေနတဲ့ ရင္ခြင္တုိက္မွာ
မင္းဟာငါ့ရဲ႕ ေတာ္၀င္မင္းသမီး
မင္းေစလုိရာေစ မင္းေနလုိရာေနဖို႔
မင္းေျခရင္းမွာ ငါ့ခစား၀င္ခဲ့ပါၿပီ...

မင္းကို လြမ္းမိတဲ့အခ်ိန္တုိင္း
မိုးေရစက္ေတြကို ေရတြက္
ညမွာသာတဲ့ လမွာေတာင္
မင္းကိုျမင္ေရာင္မိပါၿပီ
U r mine မျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာင္
I'm always Urs ပါပဲ...

အသက္ရွင္ေနတဲ့ဒီဘ၀
ေရာက္ေလရာအရပ္ေတြမွာ
ေတာ္၀င္မင္းသမီးကို ခ်စ္မိတဲ့
လူေတြမယံုတဲ့ ဗီလိန္တစ္ေယာက္ရဲ ႔အျဖစ္မွ
ေ၀းရပါလို၏ အရွင္ဘုရား....




"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

Dunt Leave Me

December will turn back again
i wish i could meet u for a while
Day & Night i miss ur smile
11:11 can't make me forget our time
juz keep on making a beautiful rhyme
if there is no u, i will die...

Bind our two souls together
i hope we can be forever
making our luv for better
counting the stars fallin to the earth shoulder
lying on the bed and missin u ever
keepin the promise on nvr leave each other...

I wish i'm the best for u
as u r so special to me
all of the words i told u is true
i believe tat u will not make me fool
 juz want to hear tat u luv me too
without u i'm so blue...

i felt lonely when u r not around
juz give me some happiness and u r gone
dunt leave me with a beautiful song
there is no girl like 'u' in the world now
pls luv me few and luv me long
without u i'm so down...



"The One Who Luv U"

လြမ္းဆြတ္တမ္းတ ေစာင္ေနရတဲ့က်ေနာ့္ဘ၀

မျမင္ႏိုုင္တဲ့ ကံၾကမၼာ
မဖိတ္ေခၚလဲ ေရာက္ေရာက္လာ
ၾကံရာမရတဲ့ ငါ့အျဖစ္မွာ
ေရႏွစ္ေနတဲ့ ပုုရြက္ဆိတ္ပမာ
ေပ်ာက္ရွသြားတာ နားခုုိရာ...

ေျခာက္လွန္႔ေနတဲ့ စကၠန္႔သံ
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စီးခ်က္ဟန္
မေရာက္ခ်င္ေတာ့တဲ့ မနက္ျဖန္
ေတြးရင္းေတြးရင္း လထြက္ျပန္
ရပ္တန္႔ေပးပါ သန္းေခါင္ယံ...

မဆံုုႏုုိင္ေတာ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္
ဆႏၵေတြမဲ့ တည္ေဆာက္ခဲ့အိပ္မက္
လည္ပတ္ေနတဲ့ ကမာၻႀကီးအတြက္
ခႏၶာတစ္ခုုက တစစီပ်က္
သုုညအႂကြင္းနဲ႔ စီးက်ခဲ့မ်က္ရည္စက္…

ပ်က္ေႂကြခဲ့ ေနရက္ေတြနဲ႔
ထပ္ေနခဲ့ အတိတ္ရက္ေတြအတြက္
လြမ္းတတ္ေနတဲ့ ေသြးတစက္က
မခ်စ္တတ္တဲ့ မင္းတစ္ေယာက္ကိုု
မုုိးေျပးလုုိထြက္ေျပးမွာ ေၾကာက္ေနမိတယ္…

အတၱမ်ားကိုု ခ၀ါခ်
မာန္မာနကိုု ေျမမွာခ်လုုိ႔
မင္းေစလိုုရာေစဖုုိ႔ ငါအဆင္သင့္ပါ
ေျဖခြင့္မရွိတဲ့ ႏွလံုုုုးသားအတြက္
အဆံုုးစကားေတြ မေျပာၾကရေအာင္လား…

ကမာၻေက်ာ္ရွံဳးတဲ့ မင္းအျပံဳးအတြက္
မပ်က္သုုဥ္းေအာင္ ႏွလံုုးသားနဲ႔ကာကြယ္
ယဥ္ယဥ္ေလးလွတဲ့ ေကာင္မေလးရယ္
သနားခါးေလးနဲ႔ဆုုိ ပိုုလိုု႔တင့္တယ္
ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ငါ့ရင္ခြင္၀ယ္
မင္းတစ္ေယာက္တာ ခုုိးနာဖိုု႔ကြယ္...


"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

Girl From Yesterday

ta luvly girl from yesterday
u took my breath away
u make me think of u until today
unforgotten smile guide my way...

counting down ta smile u brought to my eye
my heart stopped beatin when our eyes meet for awhile
if u were a twinkle star i will be the whole sky
if u were a moon i will be your only sun...

missing u like a mad until now what i get
u may think i'm fool tis all are cuz of u
if there is no luv, the world will end
for me if u dunt luv, my life will suck...

the first time we met tat's a pretty monday
before i met u my monday is a blind day
give me a strength to wipe out my lonely day
for meeting u again i will pray...



"The One Who Luv U"

ပိုေကာင္းမယ့္ မနက္ျဖန္

ရစ္တြယ္ေနတယ္ ေႏွာင္ႀကိဳး
မနက္ျဖန္မွာ တဆတုိးလို႔
ဆက္ရန္ မနက္သစ္ေတြမွာ
မင္းအခ်စ္ထက္ ေတာင္းတစရာ
မရွိခဲ့ဘူး ....

ပစ္ပယ္လို႔ ထြက္ခြာအေ၀း
ၿငိတြယ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားမွာ
သံုးသပ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း
ဆြံ႕အခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြမွာ
ငါဘာမ်ားမွားခဲ့သလဲ...

ငါမငိုပါဘူး မ်က္ရည္ေတြက်ေနတယ္
ငါမေပ်ာ္ပါဘူး ႏွဳတ္ခမ္းေတြၿပံဳးေနတယ္
ငါမခ်စ္ေတာ့ဘူး ရင္ေတြခုန္ေနတယ္
ပံုျပင္ဆန္တဲ့ ၀ကၤပါအခ်စ္ေတြမွာ
ရစ္ကာရစ္ကာနဲ႔ ပစ္ခြာသြားခံရၿပီ...

ေနနဲ႔လႏွဳတ္ဆက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ငါေတာင္းဆုတစ္ခု ေႄခြပါရေစ
မနက္ျဖန္ေတြမ်ားစြာမွာ
မင္းမပါပဲ ငါမေလွ်ာက္ခ်င္ဘူး
မင္းစကားနဲ႔ အသက္ရွင္ခ်င္တယ္ ..

ျဖစ္ရပ္ေတြ မ်ားစြာအတြက္
ျငင္းစရာမရွိခဲ့ေပမယ့္
ၿပိဳင္ပြဲမဟုတ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းအတြက္
အတၱေတြ မာန္မာနေတြ
တလႊာျခင္း ခြာခ်ခဲ့ပါၿပီ...



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

ျပန္မလာေတာ့တဲ့ရင္ခုန္သံ

ေမြးတရက္ ေသတရက္
က်င္လည္ေနမဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ
သံသရမဲ့စြာ တရက္မွမခြာ
ေနခ်င္ခဲ့တာ မင္းအနားမွာ...

ေပ်ာ္စရာဆိုတဲ့ ထူးဆန္းတဲ့အရာ
ငါ့ကမာၻထဲကို ယူေဆာင္လာ
Facebook ထဲမွာ ေပၚျပဴလာ
ငါတို႔ေတြခဲ့တာ ဒီဇင္ဘာ...

ေပ်ာ္စရာေတြ ေပ်ာက္ပ်က္လာ
မင္းမရွိေတာ့တဲ့ ေန႔ရက္မွာ
မင္းထားခဲ့တဲ့ ဥပကၡာ
ငါ့တို႔ေ၀းခဲ့တာ စက္တင္ဘာ...

ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ ဒီကမာၻေျမ
မေျပာင္းလဲျခင္းနဲ႔ ငါ့တုိ႔ေတြ
မေ၀းၾကဖို႔ သစၥာျပဳလည္း
ကံၾကမၼာအလိုၾက ေနေနရဆဲ...

အတင္းစကား အျငင္းမပြား
တိတ္ဆိတ္ထြက္ခြာ ငါ့အနား
ေရးလက္စ သီခ်င္းစာသား
မင္းမရွိေတာ့ အက်ည္းတန္သြား...

ဆြံ႕အေနတဲ့ မင္းစကားသံ
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ေ၀ဖန္သံ
အခ်စ္ၿမိဳ႕မွ နယ္ႏွင္ဒဏ္
ျပန္မလာေတာ့တဲ့ ရန္ခုန္သံ
ေစာင္းစားမိဆဲ ငါ့မနက္ျဖန္...




"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

Dear GOD

Is it ur order to make me stressed in work
i wont blame anyone n make myself cry out
cuz i luv my life n still huv many things to work out
anyway thx for makin me strong for survivin in tis bloody environment...

is it ur order to make me stay away from her too
i wont blame anyone n make myself fool
cuz i know wat is love n wat is life now
anyway thx for letting me know without her i'm totally down...

is it ur order to ask someone to break my heart
i wont blame her. i will juz smile to her
i dunt huv the heart to break cuz i gave it to my lovest one
anyway thx for letting me know how to break the heart...

is it ur order to kill my life and luv
i wont blame anyone even feeling so bad
cuz i know tat there is no end in true luv
anyway thx for letting me know even no life the luv can still survive...

is it ur order to ask my parents to make me go abroad
i blamed them one time and my life became out of control
cuz i was punished by the fate and i became to hate my every date
i'm truly thx for letting me know how parents luv their children...



"The One Who Luv U"

ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ

ကုန္စရာမရွိေတာ့တဲ့ ေပ်ာ္စရာေတြနဲ႔
ဆံုစရာမရွိေတာ့တဲ့ ငါ့တုိ႔ေတြ
ယံုရခက္တဲ့ မနက္ျဖန္ေတြေၾကာင့္
အခ်ိန္ကုန္မွာကို ေၾကာက္မိေနတယ္...

ထြက္က်လာတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔
ယိုက်လာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြ
အေျဖခက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြအတြက္
သက္ေသမဲ့လုိ႔ အေနခက္ေနခဲ့တယ္...

ကံၾကမၼာစီရင္တဲ့ ငါ့ရဲ႕ဘ၀မွာ
ငါဘာမွ မေတာင္းတခဲ့ဘူး
မျပည့္ႏုိင္တဲ့ ဒီခဏမွာ
အတူေနခ်င္တာက ငါ့ရဲ႕ဆႏၵ
မင္းေပ်ာ္ဖို႔က အဓိကအက်ဆံုးပါ...

ငါေဆာက္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အေတြးနဲ႔
ငါ့ေရာက္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ေလးက
ထင္စရာမရိွေအာင္ တစ္ထပ္ထဲမက်
ငါမက္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္ေလးနဲ႔ ငါအသက္ဆက္ခ်င္တယ္...

ျပန္လာပါလို႔ မေတာင္းဆုိခဲ့ဘူး
ထြက္သြားမွာကိုလည္း မလိုလားဘူး
ငါတို႔ေတြထားခဲ့တဲ့ စကားေတြကိုပဲ
အတည္ျပဳလို႔ မင္းပို႔ေပးခဲ့တဲ့
Good Morning ဆုိတဲ့စာေလးေတြက
ငါမနက္ခင္းအစျပဳဖုိ႔ လြယ္ကူခဲ့တယ္...

မင္းေလွ်ာက္ရတဲ့ လမ္းေတြနဲ႔
ေရာက္ရွိလာမဲ့ မနက္ခင္းေတြအတြက္
အဆိုးေတြကင္းေအာင္ ငါ့ႀကံေဆာင္မယ္
စကၤပူမွာေတြတဲ့ ရန္ကုန္သူရယ္
ကံမကုန္ေသးရင္ေတာ့ ျပန္ဆံုၾကမယ္...




"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

အမွတ္တရအလြဲ

ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ ဒီဇင္ဘာညတည
ၾကယ္တံခြန္ေတြ ကလို႔
ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမျပင္ အၾကည္စိုက္ေနၾကတယ္...

ေမွာင္မိုက္တယ္ဆိုတဲ့ ညမွာ
လမင္းရဲ႕ အလင္းကျဖာလို႔
မင္းရဲ႕မ်က္၀န္းေတြက အေရာင္ေတြေတာက္ပေနတယ္...

ေတြ႕စမွာေတာ့ မေရရာ
အေျဖရွာၾကည့္လိုက္တုိင္း
ျမင္းကြင္းတုိင္းမွာ မင္းျဖစ္ေနတယ္...

ငါေစာင့္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုိင္းမွာလဲ
ေျပာေျပာေနတဲ့ မင္းရဲ႕သမုိင္းကို
စိတ္တုိင္းက် နားေထာင္ခဲ့တယ္...

ေပးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးပိုင္းမွာလဲ
ေျဖစရာမရွိတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုကို
မလုိခ်င္ေပမယ့္ မၿငိဳျငင္ပဲ
မင္းေပ်ာ္ေအာင္ လက္ခံခဲ့တယ္...

ေပ်ာ္စရာဖန္တီးေပးတဲ့ ငါ့မွာလဲ
ရယူျခင္းမရွိတဲ့ အခ်စ္ေတြကို
လိုသလို အသံုးခ်ႏုိင္ေအာင္
မင္းအတြက္ အၿမဲေဆာင္ထားတယ္...

မင္းမရွိေတာ့တဲ့ ငါ့မပိုင္တဲ့ညေတြမွာ
လေတြကသာလို႔ ကမာၻေျမကလဲ
ေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔ အၾကည္စိုက္ေနဆဲပါ...

အေတြးေတြကလဲ နယ္ခ်ဲ႕
ဖြဲ႕မေလာက္တဲ့ စာေတြနဲ႔
မင္းကိုခ်စ္ခဲ့တဲ့ ငါက
လြမ္းေအာင္ေတာ့ မခၽြဲတတ္ခဲ့ဘူး
ေပ်ာ္ေအာင္လဲ လိမ္မေျပာတတ္ခဲ့ဘူး

မင္းမရွိလဲ ကမာၻကလည္ပတ္ေနမွာပါပဲ...
ငါကလည္း အသက္ဆက္ေနပါပဲ...
သိမ္ေမြ႕လွတဲ့ အခ်စ္
မင္းနဲ႔ေတြ႕မွာ အျပစ္ျဖစ္တယ္...
မခ်စ္တတ္ရင္လည္း ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာပါနဲ႔
အခ်စ္ သိကၡာက်လြန္းလို႔ပါ...

ငါရခဲ့တဲ့ေနာင္တေတြ အတြက္
မင္းကို မတမ္းတခဲ့ဖူး
အခ်စ္ကို ၿပိဳင္ပြဲလိုတြက္တဲ့
မင္းအတြက္ ငါ့အၿမဲရွံဳးခဲ့ပါတယ္...

ႏွလံုးသားနဲ႔ခ်စ္တဲ့အခ်စ္နဲ႔
ဦးေႏွာက္နဲ႔ခ်စ္တဲ့ပြဲမွာ
ဘယ္သူအႏုိင္ရခဲ့လဲ...
ပစ္မွတ္မွားခဲ့တဲ့ ႁမွားနတ္ေမာင္ကို
ေက်းဇူးတင္မိတယ္...




"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

ဆံုႏုိင္ခြင့္

ယိုယြင္းေနတဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခု
ပ်က္စီးျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ
အေဆြးဓာတ္ခံ ေဆာင္းဥတု
ငါ့မနက္ခင္းေတြကို ပ်က္ရယ္ျပဳ...

ဆံုဆည္းျခင္းမဲ့ အခ်စ္တစ္ခု
မျမင္သာတ့ဲ ဒဏ္ရာတစ္စု
ျပန္မလာတဲ့ အၾကင္နာတု
ငါေစာင့္စားခဲ့ ၾကင္နာမႈ...

ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းက နိဂံုးတစ္ခု
ေလွ်ာက္လွန္းခ်င္ခဲ့ ေျခတစ္စု
အေရာက္မလွမ္းႏုိင္တဲ့ ေနရာတစ္ခု
ငါ့ရဲ႕ ရင္မွာ အပူေတြစု...

မုိင္ေထာင္ေက်ာ္တဲ့ ခရီးတစ္ခု
က်င္လည္ေနခဲ့ ၀န္းက်င္တစ္ခု
ၾကံရာမရတဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခု
အခ်စ္ကငါ့ကုိ လ်စ္လ်ဴရွဳ...

အတိတ္ကအခ်ိန္ကို တမ္းတလု
အဆိပ္ခက္ခဲ့ ႏွလံုးသားတခု
အျဖည့္ခံတဲ့ ငါ့အတြက္အခု
ငါဆြတ္ခူးခဲ့ အမုန္းနဲ႔ဆု...

အခ်စ္ခ်င္းထပ္လို႔ သစၥာျပဳ
ရမၼက္မပါတဲ့ အခ်စ္တခု
ေလာကဓံကို ငါ့မွာမမႈ
ငါေတာင္းတခဲ့ ဆံုႏုိင္မႈ...


"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

Goodbye

feels like every touches are still alive
Girl u r the only one tat i evr had
i am still missin the beautiful nite
for leaving u, i was punished by my luv...

feels like everything's are still the same
by the time our eyes meet again
i huv a reason for breakin up
but u r still the number one in my heart...

seems like my heart is still wit u
and the only word to u, my luv is true
i had left u but it still hurt me hard
tis is the only thing tat i deserved...

my nightmare date store my happiness
replace wit ta sadness like it will nvr left
luv is like a string it can be 2 pieces
the both ends will hurt when it was cut

in order to luv u long i want to be strong
my everywhere are full wit the smell of ur hair
witin tis surroundin how can i stop luvin
i came to know tat sayin goodbye is ta hardest thing...

Bye word for u is
Beloved You are Eternity...


"The One Who Luv U"

သင္ခန္းစာ

ျပင္မရတဲ့ ဘ၀မာတိကာ
တရက္ေက်ာ္ခဲ့ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ
သင္ခဲ့ရတဲ့ အသိအလိမၼာ
အသက္ေတြႀကီးလာ ေတြ႕ျမင္လာ
ေဖာ္စားခဲ့တဲ့ ဘ၀သင္ခန္းစာ...

ပင္ပန္းေနလဲ အၿပံဳးမျပတ္
အရွံဳးတစ္၀က္နဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္း
ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ ဘ၀ဆိုတဲ့လမ္း
အျပင္ပန္းမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္လန္းဆန္း
ငိုးေႂကြးတဲ့စိတ္မွာေတာ့ အရမ္းကိုႏြမ္းေနခဲ့ၿပီ...

ပန္းကိုေႁခြတဲ့ ေဆာင္းဦးေလေျပ
မေျပာင္းလဲတဲ့ ေန႔ရက္ကိုေရ
ကုန္လြန္ခဲ့လို႔ အခ်ိန္ေတြေသ
ေျခာက္ကပ္ခဲ့တဲ့ ငါ့မနက္ေတြ
အဓိပၸါယ္မဲ့စြာ ေနာက္တရက္ေႂကြ...

ေမွာင္မုိက္သြားတဲ့ မိုးတိမ္မွာငို
ခံစားခ်က္အတြက္ မ်က္ရည္မွာယို
ငါ့လုပ္ရက္ေတြအတြက္ သက္ေသေတြမလုိ
ဆက္သြားေနမဲ့ ငါ့ေန႔ရက္ေတြကို
မၾကည့္ရက္လို႔ ေကာင္းကင္မွာၿပိဳ...

ႏိုးထခဲ့တဲ့ ႏွိဳးဆက္သံေၾကာင့္
အားငယ္ေနတဲ့ ငါ့မ်က္၀န္းေတြ
က်င္လည္ေနခဲ့ စကၤာပူေျမ
အပတ္စဥ္တာ၀န္ ထန္းေဆာင္ရင္းေလ
မင္းသိပါေစ ေလာကႀကီးေရ
ခံစားခ်က္မရွိလို႔ ဘ၀ကေသ
လူနဲ႔တူတဲ့ စက္ရုပ္ျဖစ္ေန...



"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

I Can't Help Luvin U

uncountable days are gone
wat is the meaning of i was born
the bloody things make me alone
my heart is bleeding n u leave it torn
u will be happy when u see my wound...

i know tat u r away in thousand miles
the birds are wakin me up from the beautiful sky
i always believe ur words even u lie
my luvs are blind when i see ur smile...

i hate the fate which will make us to break
i will kill the fate so we can be together in one place
dunt believe the fate and stab my heart wit a blade
cuz u r the only one who i can't replace

how to live without u in the earth
i still luvin u even u broke my heart
my romantic thought will end to death
but i still missin the time we met...

Yesterday, i was wit u in my dream
i went to the place tat i had nvr been
n want to convert my life to live in the dream
"i can't help luvin u" is the word tat u will seen
some ppl will think i'm so emotion...

My heart sent u a msg to forgive
without u my love will be dead romantic
i am seekin u in all the place as u did
i am so weak cuz without u i can't live
My heart will still beating until we meet...


if can't be ur lover...
let me be ur favorite hello and urs hardest goodbye...


"The One Who Luv U"

စကၠန္႔မွ် ရုိက္ခ်က္ေၾကာင့္ ထိခုိက္ခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာမ်ား

ငါ့ရင္ေတြ အရမ္းပူေနတရ္
ေနမင္းႀကီး... မင္းပူတရ္ဆုိတာ
ရယ္စရာႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ...

ငါ့ထက္မင္းအေပၚ ေကာင္းတဲ့လူ
ဒီကမာၻမွာ ေမြးဖြားၿပီလား ???
စကားလံုးေတြက အားေတြအျပည့္နဲ႔
ငါ့ရင္ကို ဓားနဲ႔ မြန္းေနသလိုပဲ
ဘာလဲ...
ငါေသြးနဲ႔ ေရးတဲ့စာကုိ ဖတ္ခ်င္လို႔လား...

မေန႔ကအခ်ိန္ကို သတိရေနမိတရ္
မင္းလက္ကိုတြဲလို႔ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့အျဖစ္က
အိပ္မက္မဟုတ္ ခဲ့ဘူးေနာ္
ငါညေတာင္ အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘူး...
ဘာျဖစ္လို႔လဲ မင္းသိလား???
ငါ့အိပ္မက္က အဲ့ေလာက္ မလွႏိုင္လို႔ပဲ...

TEARS & RAIN တဲ့ ငါနားေထာင္ေနတယ္
အျပင္နဲ႔ အထဲမွာလဲ မုိးေတြရြာလို႔
အျပင္မွာေတာ့ ေရမႀကီးေသးဘူး
အထဲမွာ ေရလွ်ံေနခဲ့ၿပီ...

သံေတာင္ၾကာၾကာစားလိုက္ရင္ ပါးေသးတာပဲ
ႏွလံုးသားဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
ေပ်ာ္တယ္ဆုိတာ အဘိဓာန္ထဲမွာ
အခုေတာ့ ပရမ္းပတာ ျဖစ္ေနၿပီ
မင္းနဲ႔ စေတြ႕ကတည္းကပါ....

ေကာက္မရတဲ့ အစအနေတြကို
ပံုေဖာ္ေနမိတယ္...
ေရာက္တက္ရာရာ အေတြးကတဖက္
အေျဖခက္တဲ့ ေမးခြန္းကတဖက္နဲ႔
မင္းနဲ႔ေ၀းရမယ့္ ရက္ကေျခာက္ျခားေနတယ္
ေန႔နဲ႔ညေတြလည္း တရက္စီေျပာင္းလို႔
ငါ့ရက္ေတြကလည္း မင္းအတြက္
အသက္ရွင္ေနသလိုပဲ...

ေရွးလူႀကီးေတြ ထားခဲ့တဲ့
"ခ်စ္တုိင္းလဲ မညား" ဆိုတဲ့စကားက
ငါ့အတြက္လား???
မင္းႏႈတ္ခမ္းခ်ိဳခ်ုိဳက စကားခါးခါးေတြကို
ငါ့အိပ္မက္ထိေတာင္ ၾကားေယာင္ေနတယ္
အခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္ မင္းထြက္မသြားႏုိင္ေအာင္
ငါ့ႏွလံုးသားနားမွာ ေထြးပိုက္ထားလိုက္ခ်င္တယ္...
ငါေရးေနတာေတြကို မင္းနားလည္ႏုိင္ပါမလား...




"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

သူငယ္ခ်င္းအတြက္ သူငယ္ခ်င္းထံမွ

လူအခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ဆံုတဲ့အခုိက္
ကြဲျပားေနတဲ့ အတိတ္ပံုေတြအလုိက္
မတူညီတဲ့ ေတြ႕ဆံုမႈနဲ႔
ၾကံဳေတြ႕ခဲ့တဲ့ အေဖာ္ရင္းေတြ...

ကြာျခားျခင္းေတြ မနည္းေပမဲ့
သိခြင့္ရတဲ့ ရက္ေတြမ်ားလာခဲ့
အတုိင္းမသိတဲ့ ခင္မင္ျခင္းေတြနဲ႔
ငါ့သူငယ္ခ်င္းစာရင္းထဲ သူတုိ႔ကုိထည့္ခဲ့...

ကံၾကမၼာတလွည့္ သံသရာတလွည့္
ၾကံရာမရတဲ့ ငါတစ္ေယာက္အတြက္
ခင္မင္တတ္တဲ့ သူတုိ႔မွာလည္း
ျပန္ဆပ္ဖုိ႔အေႂကြးေတြ ငါ့မွမနည္း...

အားငယ္တုိင္းလည္း သူတို႔ေတြေဖးမွ
ေမးခဲ့ၾကတဲ့ စိတ္မေကာင္းျခင္းေတြ
ေကာင္းသတင္းေတြလည္း မွ်ေ၀ယူၾက
ဒါေလးနဲ႔ပဲ ေက်းဇူးဆပ္ရ...

ေအးအတူ ပူအမွ် ေပ်ာ္ရြင္ခဲ့တဲ့ငါတဲ့ဘ၀
၅၂၈ဆိုတဲ့ ေမာင္ႏွမေမတၱာ သေကၤတ
ဘယ္သူမွ အေရာင္မဆုိးခ်င္ပါနဲ႔
ငါတို႔ေတြေရးခဲ့တဲ့ ငါ့တုိ႔သမုိင္းကို
ဘယ္အရာတုိင္းမွ မဖ်တ္ဆီးေစနဲ႔
ငါခ်စ္တဲ့ ငါ့ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္...


"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

အလြမ္းနဲေရးတဲ့စာ

တေရးေရးထြက္လာတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔
ေ၀းေ၀းေလးနီးေနတဲ့ ဒို႔ေတြအတြက္
ဆံုရမယ့္မနက္ေတြဟာ ျပကၡဒိန္ေပၚမွာ
ငါ့ရင္တစ္ခုလံုးမွာလည္း ေဆာက္တည္ရာမဲ့ခဲ့ၿပီ...

တစစဆြဲထုတ္မရတဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႔
မင္းမရွိတဲ့ငါ့ရဲ႕ လမ္းေတြမွာလည္း
ၾကယ္မရွိတဲ့ လမင္းေလးလိုပဲ
ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ အက်ဥ္းတန္ေနခဲဲ့ၿပီီ...

ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔
ေရမတြက္လို႔မရတဲ့ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းေတြ
မင္းမရွိတဲ့ မနက္ခင္းေတြဆို
ကန္ေရျပင္လုိပဲ လွိဳင္းမဲ့ခဲ့ရၿပီ...

ေသာက္သံုးျဖစ္ေနတဲ့ ငါမပိုင္တဲ့ေလေတြနဲ႔
က်င္လည္ေနရတဲ့ ငါ့ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ
ေနရာယူေနတဲ့ မင္းအေငြ႕သက္ေတြေၾကာင့္
စာဖြဲ႕လို႔မတတ္ေအာင္ ငါလြမ္းတတ္ေနခဲ့ၿပီ...

အေဖာ္မဲ့စြာနဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရး
ခံစားခ်က္ေတြအတြက္ စာလံုးမရွိေသး
အထီးက်န္တဲ့ ငါ့ဂစ္တာကေလး
ထြက္လာတဲ့သံစဥ္မွာလဲ အလြမ္းထပ္ေတး...

မနက္ျဖန္မ်ားစြာ မင္းအနားမွာ
ေတြ႕ဆံုခြင့္ဆုိတာကို တမ္းတ
ခ်စ္တယ္ေျပာမဲ့ မင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းက
ဘယ္ေတာ့မွာ အသက္၀င္လာမွာလဲ...


"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"

never say goodbye

before we meet each other,
we live our life as a stranger
after we know each other,
we make the same life together...

i used to make u smile
cuz i wanna see ur beautiful eye
u used to make me cry cuz
u want me to miss u everytime...

if i huv a chance to say,
i will luv u all ta way
if u want to leave me away,
i will try to end my day...

As for ta whole world, i may b zero
but for u i will always be ur hero...
As ta time go, u will b old
but for me u will always be my babe doll...

the only thing tat u make,
my whole world is full of hate
nth can make us break
u will nvr be replaced...

evryth will be fine
as long as u r mine
the only thing i will not lie
i will nvr say goodbye...



truly yours...
The One Who Luv U

အခ်စ္ (သို႔) ဘ၀ ဆုိတာဘာလဲ???

အခ်စ္ဆိုတာဘဘာလဲ... တညလံုး စဥ္းစားရင္ မနက္မိုးလင္းသြားတယ္...
ဘ၀ဆုိတာကေရာဘာလဲ... လူမွန္းသိတတ္တဲ့အရယ္က ဒီအခ်ိန္အထိပါပဲ...
အခ်စ္ကို တခ်ိဳ႕က ေပးဆပ္ျခင္း... ရယူျခင္း... တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕က ပူေလာင္တဲ့ မီးတဲဲ့...
မီးဆိုတဲ့အရာက ကိုင္တြယ္တတ္ရင္ အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာပါပဲ... ဗရမ္းဗတာႏုိင္တဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို ဒုကၡေပးတဲ့ အရာေပါ့...
အဲ့ဒါကို သိရက္နဲ႔ ဘာလို႔ ေ၀းေ၀းမေနႏုိင္ၾကတာလဲ???
မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္း... မသိမေကာင္း သိမေကာင္း... တခါတေလေတာ့လည္း ငါ့ကိုငါ သံုးသပ္မိတယ္... ငါရူးမ်ားရူးေနလား...
တာရာမင္းေ၀ကေျပာတယ္... "လူဆုိတာ ပုထုဇဥ္ရထားလက္မွတ္ရတားတဲ့ အရူးေတြပဲတဲ့..."
ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ဘ၀ကုိ အသက္ရွင္တယ္... ဒီရည္မွန္းခ်က္ျပည့္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေနာက္ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုေရာက္ေရာက္လာတယ္...
အဲ့ဒါေတြကို ျဖည့္ဆည္းရင္း လူ႕သက္တန္းရဲ႕ အားအင္ကုန္တဲ့အထိ ႀကိဳးစားၾကတယ္...
အခ်စ္ဆိုတာက လူေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕သက္ဆုိင္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ၾကား ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ေပးတဲ့ အရာတစ္ခုလား...

ပန္းပင္ေလးတစ္ပင္စိုက္ရင္ တေန႔မွာ ပန္းပြင့္ေတြကို ျမင္ရမယ္... ဘာပန္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုစုိက္လို႔ ပန္းပြင့္လာရင္ ပီတိျဖစ္တဲ့ ေပ်ာ္ရြင္တယ္...
ပန္းဆုိတဲ့အရာက ႏူးညံ့တယ္ အခ်ိန္တန္မွ ခူးလို႔ရတယ္... အခ်ိန္လြန္လုိ႔ ေျမေပၚ ခခဲ့ရင္လည္း ပန္းကေလးရဲ႕ ဘ၀က သနားစရာေလးပဲ...
အခ်စ္ဆိုတာကို ပန္းလုိ႔ ရိုးရွင္းစြာ သတ္မွတ္ၾကည့္မယ္.... လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိၿပီဆုိရင္ သူ႕ကို ခ်စ္တတ္လာေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးရတယ္...
ခ်စ္တတ္လာတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တဲ့ လူအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ႀကီးေပါ့... ႏွလံုးသား ပန္းဥယာဥ္မွ အၾကင္နာပန္း ႏွလံုးသားပန္းေတြေ၀းစာလို႔....
တခါတေလေတာ့ေလး ပ်ိဳးေထာင္ေပးလို္က္တဲ့ လူအတြက္ ပန္းကေလး ၾကည့္ရင္ မခူးရက္ခဲ့ဘူး... ပန္းက အရမ္းကို လွေနလုိ႔ပါပဲ...

အခ်စ္တစ္ခုနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူး... အခ်စ္ရဲ႕ မယားညီအစ္ကိုေခၚမလား... မဟုတ္ဘူး အခ်စ္ရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ဆုိရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္... အဲ့ဒီအရာက အမုန္းပါပဲ...
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက ေပါက္ဖြားတယ္ ႀကီးထြားလာတယ္... သိပ္၀မ္းမသာနဲ႔ အမုန္းဆုိတာကလဲ အခ်စ္နဲ႔ တန္းတူ ႀကီးထြားလာတာပဲ...
အခ်စ္မွာ အတၱနဲ႔ ရမၼက္ရွိတယ္... အမုန္းမွာေတာ့ ေရတြက္လို႔မရတဲ့ ဂုဏ္သတၱိေတြရွိတယ္... သစၥာဆုိတဲ့အရာကေတာ့ အခုေခတ္လူေတြအတြက္ ဒိုင္ယာရီထဲမွာေတာင္မပါေတာ့ဘူး...
လူမေျပာနဲ႔ အရမ္းသခင္ကို သိတတ္တဲ့ ေခြး သတၱ၀ါမွာေတာင္ ေျမလွန္ရွာမွ ေတြ႕လိမ့္မယ္...
ဒါဆုိ အခ်စ္ဆိုတာ ႏွစ္ပိုင္းျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ေခတ္မဆန္တဲ့ အခ်စ္နဲ႔ ေခတ္လြန္အခ်စ္...
ေခတ္မဆန္တဲ့ အခ်စ္က ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္... ဘယ္ေတာ့မွလဲ မရိုးဘူး... သူတို႔လက္ကိုင္ထားတာက သစၥာတရား အၾကင္နာတရား ခြင့္လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့တရားေတြပါ့...
ေခတ္လြန္တဲ့ အခ်စ္ကေရာ အခ်ိန္အတုိင္းတာတခုတဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္... ရိုးတတ္လားဆုိရင္ေတာ့ စာဖတ္လူေတြပိုသိမွာေပါ့.... သူတို႔လက္ကိုင္ထားတာကေတာ့ အတၱေတြ
မာန္မာနေတြ ဂုဏ္သိကၡာေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းမဟုတ္တဲ့ လ်စ္လ်ဴရွဳျခင္းေတြပါပဲ...

မနက္မွာေနထြက္လို႔ ညမွာေန၀င္တာ ဓမၼတာ... ေနၾကတ္တယ္ လၾကတ္တယ္ ဆိုတာ တုိင္ဆုိင္မႈတစ္ခု... ဒါေပမယ့္ ကမာၻက လည္ပတ္ေနဆဲ့ပါ...
ဘ၀ဆုိတာကို ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လုိ႔ဆိုလုိ္က္ရင္ လူေတြက ပန္းခ်ီးဆရာေတြေပါ့... ပန္းခ်ီဆရာဆိုတာ ပန္းခ်ီေရးျခင္းအလုပ္ကို၀ါသနာအရေရာ... စီးပြားျဖစ္ပါလုပ္တယ္...
ရိုးရွင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ ပန္းခ်ီေရးတယ္... ဘယ္ပန္းခ်ီဆရာမဆို သူတုိ႔ရဲ႕ ပံုကို လွေအာင္ေရးဆြဲရတာပဲ... ရုန္းကန္ေနရတဲ့ ဘ၀သမားေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲ...
တတ္ထားတဲ့ အတတ္ပညာနဲ႔ ေရးဆြဲၾကတယ္...
ဘ၀ဆုိတာကို ေျပာရရင္ မေျပာခ်င္ပါဘူး... ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ရန္ကုန္က ကတၱရာလမ္းေတာင္ ဆရာေခၚလုိ႔ရတယ္... ဘ၀အေၾကာင္းသိပ္မေျပာေတာ့ဘူး...
က်ေနာ့္နဲ႔ ထပ္တူ စာဖတ္သူေတြလဲ စကၠန္႔နဲ႔အမွ် တုိက္ပြဲ၀င္ေနၾကသူေတြပဲ...

လူေတြကို မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔ လုိ႔ေျပာရင္ယံုမလား... က်ေနာ္က ေတာ့ လက္ခံပါတယ္... ယံုတယ္ဆုိတာ ယံုတာပဲ... လက္ခံတယ္ဆုိတာက ေဒါင့္ဆံုေတြးၿပီးမွ ယံုတာ...
အမွန္ေျပာရရင္ က်ေနာ္လည္း မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ပဲ... လူမေျပာနဲ႔ ေလာကႀကီးကေတာင္ မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔...
မင္းခို္က္စိုးစံကေျပာတယ္ မ်က္ႏွာဖံုးမရွိရင္ လူေတြက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနလို႔မရဘူးတဲ့ (အရွက္နဲ႔ လူလုပ္ေနတဲ့ လူအမ်ိဳးအစား)
လူေတြရဲ႕ အျပင္အဆင္ေတြထက္ မ်က္ႏွာဖံုးက အရွက္ကို ပိုကာကြယ္ႏုိင္တယ္... မေကာင္းမႈလုပ္ရင္ေတာင္ မ်က္ႏွာၾကည့္မွ မွတ္မိတာမလား....
မ်က္ႏွာဖံုးတတ္ထားရင္ အရွက္ရွိစရာမလုိေတာ့ဘူးတဲ့.... ဒါဆိုရင္ လူဆုိတာ မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔လုိ႔ေျပာရင္ လက္ခံလုိ႔ရေလာက္ၿပီ...

ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ ဆင္းရဲျခင္း ခ်မ္းသားျခင္းတဲ့... ဆင္းရဲတယ္ ခ်မ္းသားတယ္ဆုိတာက အတိတ္ဘ၀က ေပးလိုက္တဲ့ ဘြဲ႕ပါပဲ...
ဆင္းရဲတဲ့လူေတြနဲ႔ ခ်မ္းသားတဲ့လူေတြမွာ ပတ္၀န္းက်င္အျမင္ေတြကြဲတတ္ၾကတယ္... ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာကလဲ လူေတြရဲ႕ ဆရာေတြပါပဲ...
ဆင္းရဲတဲ့လူေတြက ဆိုးရင္ ပတ္၀န္းက်င္က အဲ့ဒီေကင္ ရုိင္းတယ္ မေကာင္းဘူးလို႔သတ္မွတ္တယ္....
ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြ ဆုိးရင္ေတာ့ ေပ်ာ္တတ္တာတဲ့... ကယ္ ဘယ္ေလာက္တရားက်လဲ...
ဆင္းရဲ႕တဲ့လူ ခ်မ္းသာလာရင္ေတာ့ တမ်ိဳး စကားထြက္ျပန္ေရာ ဒီေကာင္ဘယ္က အကူအညီရၿပီး ႀကီးပြားသြားတာလဲတဲ့....
ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြ ဆင္းရဲသြားရင္ေတာ့ ဒီလူသနားပါတယ္ လူလိမ္ခံရတာတဲ့....
ဗုဒၶတရားေတာ္မွာ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ျဖစ္တာတဲ့... ဆင္းရဲတဲ့လူ ခ်မ္းသာတဲ့လူ ဆိုၿပီး အမ်ိဳးအစားခြဲစရာမလုိပါဘူး...
အဓိက က်တာက လူေတြကို အေကာင္းျမင္လုိ႔ ကို႔လမ္းကိုေလွ်ာက္တာဖို႔ပါပဲ...

အခ်စ္ဆုိတာက ေပးဆပ္ျခင္း မဟုတ္ဘူး... ရယူျခင္းမဟုတ္ဘူး... တဦးေပၚတဦး နားလည္ျခင္း...
ဘ၀ဆုိတာက ပန္းခင္းထားျခင္းမဟုတ္တဲ့လမ္းေတြပါ.... ဆုိတာ ေကာင္းတာ ဒြံတဲြေနစၿမဲ...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကမာၻက ၂၃ ၁/၂ ဒီဂရီ တိမ္းေစာင္းၿပီး လည္ပတ္ဆဲပါ...
ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ဒီခရီးအတူတူသြားေနတဲ့ ခရီးသြား ဧည့္သည္အခ်င္းခ်င္း စာနာတတ္ဖို႔ပါပဲ
ခရီးတူေပမယ့္ ပန္းတုိင္မတူၾကဘူးေနာ္... အခ်စ္မရွိတဲ့ကမာၻ... အစစ္မရွိတဲ့ကမာၻ... ဘယ္ကမာၻမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္အရာမွ မၿမဲပါဘူး...

ေရးခ်င္ပါေသးတယ္... အေရးအသားမေကာင္းေတာ့ စာဖတ္သူေတြ စိတ္ညစ္ေနမယ္...


အျမင္ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔
"မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ"